Dlaczego trójkątne szklane butelki były produkowane w ZSRR: były przeznaczone tylko dla jednego produktu

Zwykle, gdy słyszymy słowo "butelka", wyobrażamy sobie obiekt cylindryczny lub przynajmniej kwadratowy. Ale w ZSRR istniały bardzo nietypowe trójkątne butelki.

Były one przeznaczone głównie do jednego rodzaju cieczy. OBOZ.UA opowiada więcej o tym radzieckim wynalazku i jego znaczeniu.

Zgodnie z radzieckimi standardami trójkątna butelka była uważana za pojemnik apteczny, a nie spożywczy. Co więcej, była ona używana do butelkowania tylko jednego rodzaju płynu - esencji octowej. Trójkątne butelki stały się najbardziej rozpowszechnione w latach 50. i 70. ubiegłego wieku. W tamtych czasach były one używane do butelkowania tylko tej substancji.

Rzecz w tym, że esencja octowa zawiera do 70% kwasu octowego. Podczas gdy w occie stołowym jest to tylko od 3% do 15%. Takie stężenie jest bezpieczne dla żywności i użytku domowego. Ale esencja może już powodować poważne uszkodzenia i zatrucia, które mogą powodować długotrwałe szkody dla zdrowia.

Ponieważ więc druk etykiet w ZSRR nie był zbyt dobry - albo wyglądały bardzo podobnie do siebie, albo w ogóle nie były klejone (jak na butelkach z mlekiem), problem z niebezpieczeństwem esencji octowej rozwiązano w ten sposób. Nalewano ją do naczyń o nietypowych kształtach. Taką butelkę można było odróżnić dotykiem nawet w całkowitej ciemności.

Oprócz nietypowego kształtu, butelka na esencję octową posiadała specjalne żebrowane oznaczenia na rogach. Były to znaki pomiarowe, które pomagały dokładniej dozować produkt podczas rozcieńczania. Aby przygotować zwykły ocet spożywczy, esencja była po prostu mieszana z wodą. Mała kreska na butelce oznaczała objętość 0,1 litra, a długa kreska 0,5 litra. Z czasem jednak esencja przestała być sprzedawana w radzieckich sklepach i zastąpiono ją bezpieczniejszym octem stołowym.

Subskrybuj kanały OBOZ. UA na Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.