Możliwe oznaki życia odkryte na Marsie: co przyciągnęło uwagę naukowców

Naukowcy z NASA odkryli na Marsie gaz, który jest produkowany przez żywe istoty na Ziemi. To sprawiło, że badacze zaczęli zastanawiać się, co może kryć się na Czerwonej Planecie.

Stały przepływ metanu z krateru Gale został odkryty przez łazik Curiosity. Gaz pojawia się o różnych porach dnia, a jego poziom waha się w zależności od pory roku, czasami 40-krotnie przekraczając standardowe wskaźniki, pisze Daily Mail .

Chociaż NASA nie znalazła jeszcze życia na Marsie, naukowcy uważają, że źródło metanu znajduje się głęboko pod ziemią. Zespół sugeruje, że gaz może być uwięziony pod stwardniałą solą i wyciekać tylko wtedy, gdy temperatura na Marsie wzrośnie - lub gdy Curiosity przejedzie przez skorupę i ją pęknie.

Na Ziemi ta prosta cząsteczka, składająca się z jednego atomu węgla i czterech atomów wodoru, jest zwykle oznaką życia: jest to gaz uwalniany przez zwierzęta podczas trawienia pokarmu.

Curiosity wędruje po powierzchni Marsa od 2012 roku. Naukowcy twierdzą, że stały przepływ metanu z krateru jest najbardziej niesamowitą rzeczą, jaką łazik NASA widział od tego czasu. Jest to jedyne miejsce na planecie, w którym Curiosity wykrył ten gaz. Ale nikt nie zauważył krów ani ludzi na Marsie, którzy właśnie zjedli dużą porcję kapusty, przypomina publikacja.

W eksperymentach laboratoryjnych, które symulują warunki marsjańskiej gleby, naukowcy modelowali następującą możliwą sytuację.

Przez długi czas sole, substancja znana jako "regolit", były uwalniane spod skalistej, zapylonej powierzchni planety. Sole te nazywane są nadchloranami i występują obficie na Marsie.

Nadchlorany, które są toksyczne, znajdują się w lodzie pod powierzchnią planety. Jeśli atmosfera jest zbyt uboga, lód ten stopniowo wyparowuje. A kiedy ta słona para filtruje przez regolit, pozostawia za sobą kawałek siebie.

Kiedy wystarczająca ilość tych soli gromadzi się w regolicie, tworzą one rodzaj skorupy - jak wysuszony piasek, który zamienił się w kruchą skorupę lub kawałek fusów po wypiciu espresso.

"Na Marsie taki proces może zachodzić naturalnie przez długi czas w płytkich regionach wiecznej zmarzliny i możliwe jest, że wystarczająca ilość soli może gromadzić się w górnej warstwie, aby utworzyć uszczelnienie" - piszą naukowcy w nowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie JGR Planets.

Gdy para soli unosi się, pojawia się również metan. Jego źródło wciąż pozostaje tajemnicą. Może pochodzić od niektórych żywych stworzeń lub z procesów geologicznych pod powierzchnią planety, które są nadal niewidoczne dla naukowców.

Niezależnie od tego, skąd pochodzi, jest uwięziony pod solną skorupą.

Pompując różne stężenia nadchloranu przez symulowany regolit Marsa, naukowcy odkryli, że utworzenie tej nieprzeniknionej skorupy zajmuje od trzech do 13 dni. Stężenie nadchloranu wynoszące 5 lub 10 procent było również wymagane do utworzenia stałej skorupy solnej.

Naukowcy wstrzyknęli neon pod skorupę jako substytut metanu, potwierdzając, że warstwa była wystarczająco mocna, aby utrzymać gaz pod spodem. Jednak gdy temperatura planety wzrasta o określonych porach dnia lub w określonych porach roku, skorupa pęka, uwalniając metan na zewnątrz. I właśnie wtedy metan może znaleźć się w powietrzu.

Jednak nie tylko temperatura może powodować pękanie skorupy ziemskiej.

Skorupa ma prawdopodobnie około dwóch centymetrów grubości. A Curiosity jest wystarczająco ciężki, aby ją spenetrować, pisze społeczność naukowa.

"Aby przetestować tę hipotezę, przydatne byłoby zmierzenie metanu, gdy łazik właśnie dotarł do miejsca z dużą liczbą elementów o wysokiej zawartości soli (np. żył solnych). Innym testem byłaby próba oddychania marsjańskim powietrzem podczas wiercenia w bogatej w sól powierzchni".

Subskrybuj kanały Telegram i Viber OBOZ.UA, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.