5 najlepszych krajów do samopoznania i znalezienia zen

Turystyka duchowa z roku na rok staje się coraz bardziej popularna. Stres, nieregularne harmonogramy pracy, społeczeństwo konsumpcyjne i niesamowite tempo życia zachęcają ludzi do przyłączenia się do różnych praktyk, które pomagają im się uspokoić i przywrócić równowagę. OBOZREVATEL wybrał 5 krajów, do których warto się udać w poszukiwaniu zen.

Nepal

Cienki pas oddzielający Tybet od Indii jest wypełniony mocą starożytnej filozofii. Nepal jest jednym z największych ośrodków duchowych na świecie, który przyciąga pielgrzymów. Początkowo wydaje się, że znajdują się tu tylko świątynie buddyjskie. Jednak później staje się jasne, że kraj jest otwarty dla wyznawców wszystkich religii i przekonań.

Wiele lokalnych świątyń prowadzi otwarte zajęcia na temat różnych ruchów duchowych. Uczą medytacji Qigong, mówią o świętym związku między ciałem fizycznym i energetycznym oraz pomagają pozbyć się niepokoju i różnych złych myśli. Spojrzenie miejscowych na codzienne życie pozwala przemyśleć swoje wartości i łatwiej radzić sobie z trudnościami i przeszkodami.

Chiny

Praktyki taoistyczne są powszechnie znane wszystkim Chińczykom. Jest to subtelna i wieloaspektowa praca z cyrkulacją energii. Jest nawet wykorzystywana w oficjalnej medycynie, ale jest przedstawiana w bardziej naukowy sposób. Medytacje opierają się na różnych formach oddychania, gdy osoba świadomie kontroluje szybkość i głębokość wdechów i wydechów. To nasyca krew tlenem i stymuluje samoregulację organizmu.

Ośrodki duchowe w Chinach oferują uczestnictwo w kilkudniowych odosobnieniach. Są to stałe praktyki, którym towarzyszy całkowita cisza i odrzucenie więzi społecznych. Trzeba więc na jakiś czas zapomnieć o wszelkiej technologii, Internecie, telefonie, komunikacji z przyjaciółmi i rodziną, a nawet z duchowymi partnerami. Aby uniknąć jakichkolwiek zakłóceń w poszukiwaniu siebie, takie społeczności zapewniają nawet specjalne białe mundury.

Japonia

Oczywiście duże miasta Japonii są wypełnione hałasem i szybkością. Jednak w odległych obszarach znajdują się duże świątynie i ośrodki duchowe, które przyjmują pielgrzymów za darmo i pomagają im w szczerej rozmowie z samym sobą.

Najpopularniejszą techniką wśród lokalnych mnichów jest technika Zazen. Po japońsku oznacza ona "siedzącą medytację". Jest to dokładnie ten rodzaj praktyki, który widzimy w filmach lub różnych reklamach. W tym momencie osoba siedzi ze skrzyżowanymi nogami w pozycji lotosu i zanurza się w swojej podświadomości. W tym samym czasie można być w całkowitej ciszy lub towarzyszyć medytacji głosem duchowego przewodnika.

Tajlandia

Dla miejscowych najważniejsze jest nie to, co dzieje się wokół nich, ale to, co dzieje się wewnątrz. Dlatego główną praktyką w tym obszarze jest Vipassana. Jest to medytacja, którą można wykonywać w dowolnym miejscu i czasie. Najważniejszą rzeczą jest skupienie całej swojej uwagi na oddychaniu i doznaniach, zarówno dotykowych, jak i emocjonalnych. Wystarczy brać powolne wdechy i wydechy i zwracać uwagę na dźwięki, zapachy, temperaturę wokół siebie i swoje wrażenia z tego.

We współczesnej psychologii istnieje ćwiczenie zwane praktyką spowolnienia. Podczas niego możesz robić, co chcesz, ale musisz kontrolować swoje myśli i działania, patrzeć na wszystko wokół siebie i zwracać uwagę na najdrobniejsze szczegóły. To uspokaja umysł i myśli. Takie umiejętności są nauczane w wielu ośrodkach Vipassany w Tajlandii.

Indie

Jest to najbardziej popularny kraj wśród osób poszukujących duchowości. Dziesiątki świątyń i klasztorów w całym azjatyckim kraju witają pielgrzymów na wszystkich poziomach doświadczenia. Rozpowszechnione są tu różne praktyki, od cielesnych po duchowe. W ośrodkach ludzie biorą udział w setkach zajęć, które pomagają im znaleźć równowagę między ciałem a umysłem i uspokoić zmartwienia.

Starożytne ascetyczne aśramy są otwarte dla nowych gości i nie wymagają żadnych pieniędzy za zakwaterowanie czy jedzenie. Jedynym wymogiem jest praca razem z innymi w wyznaczonych godzinach. Każdy, kto mieszka w ośrodku, musi podzielić się na grupy i gotować, sprzątać, prać i dbać o ogrody. W sanktuariach nie ma pracowników najemnych.

Indie różnią się od innych ośrodków duchowych, ponieważ mają duże płatne miejsca, które są organizowane bardziej dla rozrywki niż dla praktyki. W takich ośrodkach ludzie są wprowadzani w teoretyczne i praktyczne części jogi, organizowane są wieczory tematyczne i święta. Mimo to ludzie pozostają w kontakcie ze światem, dobrze się bawią i relaksują.