Dlaczego ZSRR nie potrafił zrobić dobrych dżinsów: wszyscy marzyli o importowanych

Zwykłe, a nawet codzienne dżinsy były teraz dla nas prawdziwym kultem w ZSRR. Ludzie płacili za nie ogromne sumy pieniędzy, a nawet ryzykowali swoją wolność.

Ale dotyczyło to tylko importowanych dżinsów. Rząd radziecki próbował zapanować nad obsesją na punkcie dżinsu, ale nie udało mu się rozpocząć produkcji przyzwoitej odzieży dżinsowej. OBOZ.UA wyjaśnia dlaczego.

Dżinsy stały się popularne w Związku Radzieckim po Festiwalu Młodzieży i Studentów w 1957 roku. Był to pierwszy raz, kiedy obywatele radzieccy zobaczyli spektakularne dżinsowe ubrania na obcokrajowcach odwiedzających kraj. Ale popularność dżinsów osiągnęła swój prawdziwy szczyt w latach siedemdziesiątych, kiedy można było je kupić dla siebie, choć od dealerów po bajecznych cenach.

Ten kultowy element garderoby był dostępny tylko w dużych miastach. Cena za parę sięgała 150, a nawet 200 rubli, mimo że średnia pensja w ZSRR wynosiła 120-150 rubli.

Ludzie, którzy sprzedawali przemyconą odzież dżinsową i inne towary ze świata zachodniego, nazywali się fartsovschiki. Mieli oni specjalny status w społeczeństwie radzieckim, ale byli prześladowani. Fartsovschik o imieniu Yan Rokotov został nawet zastrzelony za swoją działalność. Istnieje legenda, że w swoich ostatnich słowach podczas procesu powiedział, że dżinsy są najlepszym ubraniem. Nie ma jednak wiarygodnych dowodów na tę legendę.

Aby złagodzić napięcie w społeczeństwie z powodu kultu dżinsów, rząd radziecki próbował uruchomić produkcję takiej odzieży. Była ona produkowana pod markami Vereya i Tver. Jednak te "dżinsy" nie były wykonane z dżinsu, ale ze zwykłej grubej bawełny, więc spodnie nie miały jakości oczekiwanej przez kupujących.

Pierwszą rzeczą, jaką robili ludzie, którzy decydowali się na zakup radzieckich produktów, było wysłanie zakupów do ugotowania. Tylko długotrwałe gotowanie, czasami z dodatkowymi substancjami lub przedmiotami, pozwalało spodniom uzyskać wygląd zbliżony do oryginalnych dżinsów. Ale ten zabieg miał oczywiście zły wpływ na stan tkaniny. Dlatego radzieckie dżinsy, nawet te, które wyglądały jak prawdziwe, szybko się niszczyły. A to zniechęcało ludzi do ich kupowania.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA na Telegram i Viber, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.