Kiedy jest najdłuższy dzień w 2024 roku: data przesilenia letniego

Wśród najstarszych świąt ludzkości, nieodłącznie związanych z prawie wszystkimi kulturami, są te związane z cyklem słonecznym i długością dnia. W tym przypadku przesilenie letnie jest uważane za święto połowy roku: moment, w którym światło dzienne osiąga maksymalną długość, a noc jest najkrótsza.

Dzień ten nazywany jest przesileniem. Poświęcony jest celebracji potęgi natury, jej zdolności do odnawiania się każdego roku i dawania ludziom plonów. OBOZ.UA dowiedział się, kiedy w tym roku przypada przesilenie letnie.

Czym jest przesilenie letnie?

Z punktu widzenia astronomii przesilenie letnie to moment, w którym nachylenie osi obrotu Ziemi względem Słońca jest największe. Dla mieszkańców półkuli północnej w tym dniu Słońce wizualnie osiąga najwyższy punkt na niebie, a dzień trwa najdłużej. Następnie czas jego trwania zaczyna się stopniowo skracać.

Ze względu na niedokładność kalendarza data przesilenia letniego zmienia się co roku i przypada na 20-21 czerwca. W 2024 roku moment jego wystąpienia to 23:50:56 czasu kijowskiego 20 czerwca.

Warto zauważyć, że na południowej półkuli Ziemi najkrótszy dzień występuje w tym samym czasie i zaczyna się stopniowo wydłużać. Dzieje się tak, ponieważ Ziemia jest nachylona pod kątem do Słońca i w różnych częściach roku różne jej części znajdują się bliżej źródła światła.

Tradycje związane z przesileniem letnim

Jak już wspomnieliśmy, wszystkie kultury obchodzą święto życia w najdłuższy dzień w roku. Dla Słowian od dawna nazywany jest Kupałą. W tym dniu czcili oni moc ognia, rozpalając rytualne ogniska i skacząc przez ogień, aby się oczyścić. Oddawali również hołd wodzie, kąpiąc się w stawach, a niezamężne dziewczęta wrzucały do nich wianki.

Wraz z nadejściem chrześcijaństwa na tę datę wyznaczono obchody Narodzenia Jana Chrzciciela. Według nowego kalendarza juliańskiego przypada ono na 24 czerwca. Jednak bez względu na to, jak bardzo Kościół starał się walczyć z ludowymi tradycjami tego dnia w środku lata, nie mógł tego zrobić. Dlatego dziś święto jest popularnie nazywane Iwanem Kupałą, jakby honorując obie tradycje jednocześnie.

Inne narody również wysoko cenią przesilenie letnie. Na Łotwie nazywa się ono Ligo, w Estonii - Jaanipää, a w Finlandii - Juhannus. Celtowie nazywali tę datę Lita, Ormianie Vardavar, a Irańczycy Tirgan. Hiszpanie świętują tego dnia San Juan, a ich sąsiedzi Portugalczycy obchodzą Dzień Świętego Jana.

Tak czy inaczej, we wszystkich kulturach jest to święto życia i mocy słońca. Tradycyjne rytuały mają na celu jego uhonorowanie. Ludzie palą rytualne ogniska, gromadzą się wokół nich, śpiewają i tańczą, dekorują siebie, swoje domy lub rytualne przedmioty zielenią i kwiatami. Często obchody związane są również z wodą.

Uważa się, że tej nocy nie powinno się spać. Trzeba spotkać się ze świtem, wtedy przyniesie on dobrobyt na cały następny rok. Na Ukrainie w noc Iwana Kupały zwyczajowo poszukuje się mitycznego kwiatu paproci. Uważa się, że ten, kto go znajdzie, będzie w stanie odkryć wszystkie tajemnice, zobaczyć skarby w ziemi i zrozumieć język zwierząt. A para, która przeskoczy przez ogień Kupały trzymając się za ręce, nigdy się nie rozstanie.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.