Od dawna przestarzałe, a nawet dzikie: nawyki z ZSRR, które psują życie

Życie w ZSRR trudno nazwać prostym: ciągłe niedobory towarów, brak dostępu do wysokiej jakości usług i toksyczne relacje w społeczeństwie sprawiały, że ludzie szukali pocieszenia w czasami bardzo dziwnych rzeczach. Dało to początek całej liście nawyków, które wciąż ujawniają traumę sowieckiej przeszłości i psują życie ludziom.

OBOZ.UA opowiada o siedmiu z tych nawyków. A także radzi, co zrobić, aby jak najszybciej się ich pozbyć. Będziesz zaskoczony, jak rezygnacja z tych drobiazgów poprawi twoje codzienne życie.

Nawyk trzymania śmieci

"Zbieranie" zepsutego sprzętu na części zamienne, nawyk trzymania skrawków lin, dodatkowych gwoździ i mebli niespełniających norm może rzeczywiście uratować radziecką osobę w pewnym kryzysie. Prowadziło to jednak do tego, że trzeba było żyć z całą stertą rupieci. Co jednocześnie powodowało nieświadome oczekiwanie na jakieś domowe kłopoty. Najczęściej były to balkony, gdzie wyrzucano wszystkie śmieci. I zamiast obszaru rekreacyjnego, mieszkania ludzi zamieniły się w prawdziwą strefę katastrofy.

Po prostu spróbuj wyrzucić wszystko, czego nie potrzebujesz. Wyrzuć do kosza rzeczy, których nie używałeś przez co najmniej rok. Jeśli nie potrzebowałeś ich w tym czasie, nie będziesz ich potrzebował w przyszłości. Zwłaszcza, że w dzisiejszych czasach nie brakuje towarów. Lepiej jest mieć więcej miejsca w domu dla siebie niż na śmieci.

Nawyk przykrywania wszystkiego

W radzieckich domach wszystko było przykryte. Na stołach leżała niezgrabna, kolorowa cerata, na kanapie stary, zużyty koc, a na telewizorze lub radiu serwetka. Uważano, że chronią one meble i urządzenia przed uszkodzeniem. Zdobycie takich skarbów było niezwykle trudne, więc gorliwie chroniono je przed zarysowaniami, kurzem, a nawet światłem słonecznym. Niektóre obrusy służyły jako dekoracja ubogich mieszkań. Dlatego dom zwykłego obywatela radzieckiego wyglądał jak magazyn zachowanych rzeczy. Z czasem przerodziło się to w tak dziwaczne tradycje, jak owijanie pilotów urządzeń w folię.

Jeśli zachowałeś ten nawyk, spróbuj stopniowo się go pozbyć. Zacznij od kupienia pięknych podkładek (są bardzo tanie) i podstawek na stół w jadalni. Stopniowo otwieraj wszystko, co masz pod przykryciem. Zobaczysz, o ile wygodniejszy stanie się Twój dom.

Nawyk słuchania opinii innych ludzi

Oprócz surowego aparatu represji, Związek Radziecki zaszczepił w swoich obywatelach nawyk szpiegowania siebie nawzajem, potępiania swoich bliskich za wszystko na świecie, a jako skrajny przejaw, nawet pisania donosów. Odbywało się to poprzez praktykę tak zwanych sądów koleżeńskich, gdzie firmy zbierały swoich pracowników, aby omówić ich życie osobiste. Z czasem ludzie przyzwyczaili się do życia z opiniami swoich sąsiadów, kolegów i tak dalej.

Spowodowało to u ludzi radzieckich poważny uraz psychiczny, który nie jest łatwy do przezwyciężenia. Ale spróbuj zacząć od przyłapania się na myśleniu: "Co ludzie pomyślą?", odpowiedz sobie: "Ważniejsze jest to, co ja o tym myślę". Sprawdź swoje myśli i uczucia i upewnij się, że przede wszystkim czujesz się komfortowo.

Nawyk noszenia starych ubrań w domu

Niedobór niedrogich ubrań nauczył ludzi radzieckich używania rzeczy do końca. Najpierw nosili je do pracy, kiedy trochę się zużyły, zostawiano je do użytku domowego, a następnie przenoszono do kraju i kończyły jako szmaty. Z jednej strony jest to dość przyjazne dla środowiska. Z drugiej jednak uczy, by oszczędzać zbyt wiele na sobie.

Spróbuj kupić wygodne koszulki i spodnie, puszysty szlafrok i ciepłe kapcie do domu. Zdziwisz się, o ile bardziej komfortowo będziesz czuć się w domu. Nie powinieneś jednak rezygnować z używania starych ubrań do brudnej roboty.

Nawyk odkładania rzeczy na później

Prawdopodobnie twoi rodzice lub dziadkowie nadal mają zestaw naczyń pod szkłem "na później". Zapytani, co dokładnie oznacza "później", zwykle nie są w stanie odpowiedzieć. Ludzie w Związku Radzieckim byli uczeni przez państwo, aby żyć w oczekiwaniu na komunizm gdzieś w niepewnej przyszłości i zaciskać pasa w międzyczasie. W psychologii nazywa się to syndromem odroczonego życia. Jest to stan, który uniemożliwia człowiekowi doświadczanie szczęścia tu i teraz. Tak jakby jeszcze nie nadszedł na to czas i trzeba było czekać na dzień, w którym będzie odpowiedni, aby zdobyć ten zestaw, założyć tę piękną sukienkę lub wydać zaoszczędzone pieniądze na wymarzone wakacje.

Pomyślmy o tym, że teraz, w czasie wojny, żyjemy pod ciągłym ryzykiem, że jutro może dla nas nie nadejść. Czy w takich okolicznościach jest więc sens tak gorliwie odkurzać te kubki? Zaparz sobie aromatyzowaną herbatę, wlej ją do tych kubków i poczuj dreszczyk emocji, wiedząc, że coś, co wcześniej było niemożliwe, nagle stało się dostępne i bliskie. Rzeczy są stworzone po to, by ich używać. Ale trzeba żyć tu i teraz.

Nawyk ufania znakom

Człowiek radziecki nie mógł oczekiwać żadnych dobrych wiadomości, ponieważ nikt nie robił nic, aby poprawić życie ludzi w ZSRR. Dlatego musieli uciekać się do myślenia magicznego. Ludzie wymyślali znaki, aby dać sobie choć odrobinę nadziei. Były one nawet drukowane w kalendarzach do odrywania. Wisiały w każdym domu. W rzeczywistości przesądy tylko zwiększały niepokój. Aby nie spowodować nieszczęścia (a przychodziło ono nawet bez wezwania), trzeba było uważać na wiele rzeczy.

Postaraj się obalić przynajmniej jeden ze znaków w praktyce. Na przykład przyjąć paczkę od kuriera przez próg albo nie łapać się za guzik na widok czarnego kota. I nie szukaj potem negatywów, po prostu zajmij się swoimi codziennymi sprawami jak zwykle. Zobaczysz, twoje życie się nie rozpadnie. A jeśli skupisz się na znalezieniu czegoś dobrego, stanie się ono jeszcze lepsze, nawet jeśli tylko na chwilę.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.