Podróż do miejsc na Ukrainie wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

Każdy słyszał o organizacji, która chroni historyczne i wyjątkowe budynki. Ale czy wiesz, co oznacza ten akronim? W języku angielskim oznacza on Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury. Jest to wyspecjalizowana agencja w ramach ONZ, która wspiera międzynarodową współpracę w dziedzinie edukacji, nauki i kultury. Została założona w 1945 roku. Ale Ukraina nie dołączyła do niej od razu.

Status miejsca światowego dziedzictwa UNESCO daje gwarancję, że zabytek będzie chroniony jak źrenica oka. Jakie ukraińskie lokalizacje znajdują się na liście? Przekonajmy się!

Katedra św. Zofii (Kijów)

Sobór św. Zofii w Kijowie został zbudowany na polecenie Jarosława Mądrego w XI wieku. Przez długi czas był to główny kościół Rusi. Nie trzeba dodawać, że nawet teraz świątynia jest czczona i uważana za miejsce o potężnej energii.

Pod względem architektonicznym kościół i sąsiednie budynki klasztorne zostały zbudowane w połączeniu stylu bizantyjskiego i ukraińskiego baroku. Struktura kościoła św. Zofii obejmuje Dom Metropolity, refektarz, Bramę Zaborowską, południową wieżę wejściową, cele starszyzny katedralnej i bursę otoczoną kamiennym murem. W rezerwacie można zobaczyć zbiory archeologiczne, przedmioty sztuki dekoracyjnej i użytkowej itp. Ale każdy, kto tu przyjeżdża, chce zobaczyć Matkę Boską Orantę, największy zachowany obraz z czasów Rusi Kijowskiej. Mozaika zdobi główny ołtarz budynku.

Ławra Kijowsko-Peczerska (Kijów)

Klasztor został założony w 1051 roku. Wtedy to mnich Antoni osiedlił się w wykopanej grocie na wzgórzu i założył tam specjalne miejsce. Głównymi atrakcjami zespołu są Sobór Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Cerkiew Bramy Trójcy Świętej, Wielka Dzwonnica, Kaplica Wszystkich Świętych, Refektarz Modlitewny, mury obronne budynku z basztami, kompleksy jaskiń oraz kapliczki Podwyższenia Krzyża i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Obiekt jest o tyle wyjątkowy, że powstawał na przestrzeni dziewięciu wieków. Nie tylko na zewnątrz, ale także pod ziemią. Jaskinie Dalekie zawierają relikwie 49 kanonizowanych świętych, a Jaskinie Bliskie 3 podziemne sanktuaria: Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, Antoniego z Jaskiń i Barlaama, Opata Jaskiń.

Zespół historycznego centrum Lwowa

Jedno z najpiękniejszych miast Ukrainy jest również wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Według danych archeologicznych pierwsza osada pojawiła się tutaj w XII wieku. Miasto rozlokowane było wokół Starego Rynku, a wzdłuż niego biegła najstarsza ulica Lwowa - Szlak Wołyński (obecnie Bohdana Chmielnickiego).

W ten sposób pod czujnym okiem organizacji znalazło się terytorium o powierzchni 120 hektarów. Obejmuje on historyczne centrum miasta, Wzgórze Zamkowe z pozostałościami XIII-wiecznej twierdzy i katedrę św. Jerzego na Wzgórzu Swiatojurskim.

Nawiasem mówiąc, świątynia została zbudowana w XVIII wieku. W skład kompleksu wchodzi sam kościół, rokokowy pałac metropolitalny, ogrody, dzwonnica z najstarszym dzwonem na Ukrainie z 1341 roku oraz ogrodzenie z dwiema bramami. Budynek był i pozostaje głównym zabytkiem epoki baroku we Lwowie.

Historyczne centrum Odessy

W styczniu 2023 r. okazało się, że najstarsza część miasta została również wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Lista obejmuje aleje, budynki i inne obiekty, które mają oznaki wielokulturowości. W szczególności zespół Bulwaru Primorskiego, Plac Teatralny i ulica Deribasowska.

Południk Struvego (obwód odeski)

Jest uważany za najbardziej tajemniczy obiekt UNESCO. Jest to sieć geodezyjnych punktów odniesienia utworzona w ciągu 40 lat w XIX wieku. Pracował nad nią astronom Friedrich Struve. Całkowita długość pomnika wynosi 2820 kilometrów. Na podstawie pomiarów 25 południka był on w stanie niemal dokładnie określić rozmiar i kształt Ziemi. Wyniki te były wykorzystywane do końca XX wieku.

Sieć pomiarowa "przenika" 10 krajów europejskich. Punkty są oznaczone na różne sposoby: żelaznymi krzyżami, kamiennymi piramidami i obeliskami. Najbardziej wysunięty na północ punkt znajduje się na brzegu Morza Barentsa, w pobliżu miasta Hammerfest w Norwegii. Południowy wierzchołek Południku Struvego znajduje się na Ukrainie, w miejscowości Stara Nekrasivka (obwód odeski).

Drewniane kościoły w regionie Karpat w Polsce i na Ukrainie

Co dość niezwykłe, lista obejmuje nie tylko jeden, ale szereg cennych historycznie obiektów. Obejmuje ona zespoły architektoniczne szesnastu cerkwi zbudowanych na terytorium naszej ojczyzny i sąsiedniego państwa. Zostały one wzniesione w regionie karpackim współczesnej Ukrainy i Polski w XVI-XIX wieku.

Pierwotne lasy bukowe w Karpatach

Tak, przyroda również trafiła pod skrzydła organizacji. Tutejsza flora jest przykładem nietkniętych ekosystemów strefy umiarkowanej. Zachowała się tu cenna bukowa pula genowa oraz unikalna flora i fauna. Co więcej, ma ona najlepsze warunki do badania swojej ewolucji. Warto zauważyć, że lasy obiektu naturalnego znajdują się w 12 krajach europejskich. Jednak ponad 25% z nich znajduje się na Ukrainie.

Rezydencja metropolitów Bukowiny i Dalmacji (Czerniowce)

Wizytówka miasta, zbudowana w XIX wieku pod kierunkiem czeskiego architekta Josefa Hlavki. Rezydencja w stylu eklektycznym uważana jest za wzór tamtej epoki.

Składa się z trzech monumentalnych budynków - Metropolitalnego, Seminaryjnego i Klasztornego, a także arboretum. Budynek Seminarium był dzielony przez Grecki Prawosławny Wydział Teologiczny Uniwersytetu Czerniowieckiego i Seminarium Duchowne. Monastyr mieścił szkołę duchowną, muzeum diecezjalne i cele klasztorne. Metropolita pełnił funkcję mieszkalną, administracyjną i reprezentacyjną.

Nawiasem mówiąc, nie trzeba być studentem, aby dostać się do środka - turyści są również wpuszczani.

Dziedzictwo niematerialne

Ustna sztuka ludowa, tradycje, zwyczaje, święta, rytuały - wszystko to jest również chronione przez UNESCO. Są one jednak klasyfikowane jako dziedzictwo niematerialne.

Do sierpnia 2023 r. na liście znajdowało się 77 pozycji. Należą do nich ceramika opiszniańska, huculska tradycja pisanek, pieśni kozackie, karpackie rzemiosło lizhnyckie, kobzaryzm i inne.

Między innymi jest to malarstwo dekoracyjne Petrykiwki. Unikalne wzory są rozpoznawalne nie tylko na Ukrainie, ale także na całym świecie. Niektóre rzeczy z wzorami "Petrykivka" zachowały się od XVIII wieku. Jednak w nowoczesnym znaczeniu trend ten pojawił się pod koniec XIX i na początku XX wieku.

Dekoracyjne i ozdobne malarstwo ludowe wsi Petrykiwka w regionie Dniepru było przekazywane z pokolenia na pokolenie. I właśnie dlatego jest tak cenne. Ozdoby są bogate w symbolikę, która ma chronić przed smutkiem i złem. Ludzie wierzą, że to działa. Dlatego miejscowi nadal malują swoje domy, instrumenty muzyczne, talerze i inne przedmioty gospodarstwa domowego fantastycznymi kwiatami.

Popularna jest również tradycja malowania ceramiki w Kosowie (obwód iwanofrankowski). Znana jest z różnorodnych naczyń, zabawek dla dzieci i płytek dekoracyjnych. Powstała w XVIII wieku we wsiach Huculszczyzny, ale jest nadal aktualna. Początkowo rzemieślnicy wytwarzali garnki, dzbanki, miski, kubki itp. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku sztuka ta nabrała bezprecedensowego rozmachu. Największą popularnością cieszyły się świeczniki i kafle.

Technologia produkcji polega na pokryciu wyrobu białą glinką i wysuszeniu go. Następnie maluje się go trzema kolorami - zielonym, żółtym i brązowym. Symbolizują one góry, słońce i ziemię. Tematy przedstawiają historię, przyrodę, życie, folklor i zwyczaje Hucułów. Największe ośrodki ceramiki kosowskiej znajdują się w mieście Kosów, wsiach Kuty, Pistyń, Werbowiec i Stary Kosów.

Wcześniej OBOZ.UA opowiadał o najciekawszych wsiach Ukrainy.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na naszym kanale Obozrevatel Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!