Pięć razy gorętsze niż Słońce: sześć zaskakujących faktów na temat piorunów, których możesz nie znać

Piorun to zjawisko atmosferyczne, które objawia się jako silne wyładowanie elektryczne i występuje głównie podczas deszczu. Dla większości ludzi jest to raczej zjawisko sezonowe, które można zobaczyć tylko kilka razy w roku.

Jednak w rzeczywistości pioruny uderzają średnio 8,6 miliona razy każdego dnia, a najgorętszym miejscem na świecie jest Wenezuela. OBOZ.UA zebrał najciekawsze i najbardziej zaskakujące fakty na temat błyskawic, o których nie miałeś pojęcia.

Błyskawica jest 5 razy gorętsza niż Słońce

Kiedy piorun uderza w Ziemię, uwalnia ogromne wyładowanie elektryczne, które prowadzi do ogromnego wzrostu temperatury. Dlatego w momencie uderzenia staje się pięciokrotnie gorętszy niż Słońce. Temperatura uderzenia pioruna może osiągnąć 29,7 tys. stopni Celsjusza, podczas gdy temperatura powierzchni Słońca wynosi tylko około 5800 stopni Celsjusza.

Jednak przeciętne uderzenie pioruna trwa zaledwie 30 mikrosekund, więc tak ogromna temperatura w większości przypadków nie prowadzi do tragicznych konsekwencji.

Naukowcy zauważają, że ekstremalna różnica temperatur podkreśla niesamowitą energię uwalnianą podczas uderzenia pioruna, która przez krótki czas przyćmiewa nawet temperaturę powierzchni Słońca.

Miliony uderzeń piorunów dziennie

Każdego dnia pioruny uderzają w powierzchnię naszej planety miliony razy. Naukowcy szacują, że jest to 8,6 miliona wyładowań atmosferycznych dziennie. Najgorętszym miejscem występowania piorunów na świecie jest jezioro Maracaibo w Wenezueli.

Jeśli kiedykolwiek zdecydujesz się tam podróżować, z 80% prawdopodobieństwem doświadczysz nocnej burzy z piorunami. Unikalne warunki geograficzne i meteorologiczne jeziora Maracaibo tworzą środowisko, w którym burze i pioruny są wyjątkowo częste i intensywne, co czyni je światową stolicą piorunów.

Prawie 90% ludzi doświadcza uderzeń piorunów

Uderzenia pioruna to krótkie, ale niezwykle intensywne błyski, które mogą powodować oparzenia. Napięcie pioruna może wynosić od 100 milionów do 1 miliarda woltów, więc pojedyncze uderzenie pioruna może być śmiertelne dla człowieka.

Nie musi to jednak prowadzić do śmierci. Dzieje się tak często, ponieważ piorun nie uderza bezpośrednio w człowieka, ale głównie w jego bezpośrednie otoczenie.

Tak więc, nawet po uderzeniu pioruna, większość ludzi ma duże szanse na przeżycie.

Piorun wzbogaca glebę w azot

Piorun jest wyładowaniem elektrostatycznym spowodowanym przez zjonizowane powietrze. 78% powietrza składa się z azotu, występującego w postaci N2.

Piorun rozkłada N2 na NO2, który jest uwalniany do gleby, tworząc azotany, a następnie organizm ludzki wykorzystuje tę formę azotu z roślin.

Ten proces wiązania azotu jest częścią cyklu azotowego. Ogólnie rzecz biorąc, cykl azotowy ma kluczowe znaczenie dla życia, ponieważ przekształca N2 w użyteczne związki.

Erupcje wulkaniczne powodują uderzenia piorunów

Błyskawice zwykle występują w synchronizacji z erupcjami wulkanicznymi. Kiedy popiół z wulkanu unosi się w górę, wytwarza elektryczność statyczną w taki sam sposób, jak chmury.

Interakcja między piorunami a erupcjami wulkanicznymi jest spowodowana uwalnianiem naładowanych elektrycznie cząstek i gazów podczas aktywności wulkanicznej.

Tworzy to warunki sprzyjające powstawaniu piorunów wewnątrz pióropuszy wulkanicznych - elektryzujący spektakl, który może rozświetlić nawet ciemne niebo.

Piorun znajduje najszybszą drogę na Ziemię

Piorun zawsze podąża ścieżką najmniejszego oporu. Znajduje najszybszą drogę omijając przeszkody. Wyobraź sobie, że uderzenie pioruna jest jak przejście przez tłum ludzi. Nie możesz przejść prosto przez tłum, ale manewrujesz, znajdując luki. Tak właśnie działa ścieżka najmniejszego oporu.

Zasadniczo ścieżka najmniejszego oporu, podobnie jak poruszanie się w tłumie, jest ścieżką, którą podąża elektryczność w poszukiwaniu najbardziej wydajnej i przewodzącej ścieżki między dwoma punktami, zgodnie z podstawowymi zasadami elektrofizyki.

Czynnik ten wyjaśnia działanie piorunochronów, które są instalowane tak wysoko, jak to możliwe w porównaniu z najbliższymi obiektami.

Wcześniej donoszono, że ludzki żołądek może rozpuścić żyletkę, a wieża Eiffla, najbardziej znany punkt architektoniczny w Paryżu, rośnie o 15 centymetrów każdego lata.

Dla przypomnienia, OBOZ.UA powiedział ci, co by się stało, gdyby Ziemia była rzeczywiście płaska, a nie eliptyczna, jak jest. Oczywiście życie na planecie wyglądałoby zupełnie inaczej: zniknęłaby grawitacja, niebo byłoby czarne, a podróże trwałyby "wiecznie".

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!