U astronautów, którzy przebywali w kosmosie dłużej niż 6 miesięcy, zdiagnozowano problemy z oczami.

Santiago Constantino, okulista z Uniwersytetu w Montrealu, odkrył, że po 6-12 miesiącach spędzonych na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) u astronautów pojawiają się problemy ze wzrokiem. Naukowiec zebrał grupę badaczy w celu zidentyfikowania odpowiedzialnych za to zmian biomechanicznych.

Według badań opublikowanych w IEEE Journal of Engineering in Medicine and Biology, co najmniej 70% astronautów przebywających na ISS cierpiało na zespół neurookulistyczny związany z lotem kosmicznym, czyli SANS. Wynika to z niskiego poziomu grawitacji (mikrograwitacji) w przestrzeni kosmicznej, pisze Phys Org.

Podczas badania naukowcy przeanalizowali dane zebrane przez kanadyjski zespół NASA na temat 13 astronautów, którzy spędzili na ISS od 157 do 186 dni.

Naukowcy porównali trzy parametry oczu przed i po misjach kosmicznych astronautów: sztywność rogówki, ciśnienie wewnątrzgałkowe i amplitudę pulsu oka. W rezultacie zaobserwowali znaczące zmiany we właściwościach biomechanicznych oczu astronautów: 33% spadek sztywności gałki ocznej, 11% spadek ciśnienia wewnątrzgałkowego i 25% spadek amplitudy pulsu oka. Zmianom tym towarzyszyły objawy, takie jak zmniejszenie rozmiaru oka, zmiana pola ogniskowego, a w niektórych przypadkach obrzęk nerwu wzrokowego i fałdy siatkówki. Naukowcy odkryli również, że pięciu astronautów miało grubość naczyniówki przekraczającą 400 mikrometrów, co nie korelowało z wiekiem, płcią ani wcześniejszym doświadczeniem w kosmosie.

"Nieważkość zmienia dystrybucję krwi w organizmie, zwiększając przepływ krwi do głowy i spowalniając krążenie żylne w oku. Prawdopodobnie powoduje to rozszerzenie naczyniówki, warstwy naczyniowej, która odżywia siatkówkę" - skomentował wyniki badań okulista.

Ponadto, według naukowców, pulsacje krwi w warunkach mikrograwitacji mogą powodować efekt młota wodnego, w którym nagłe zmiany ciśnienia przepływu krwi powodują wstrząs mechaniczny w oku, prowadząc do znacznej przebudowy tkanek.

Jednak według naukowców, po powrocie na Ziemię stan oczu normalizuje się po pewnym czasie. Według nich, noszenie okularów korekcyjnych w większości przypadków było wystarczające do wyeliminowania objawów, które pojawiły się na pokładzie ISS.

Naukowcy kontynuują jednak swoje badania i ostrożnie oceniają, w jaki sposób długotrwałe misje, takie jak lot na Marsa, mogą wpłynąć na wzrok. W końcu wpływ długotrwałej ekspozycji na mikrograwitację na zdrowie oczu pozostaje nieznany i obecnie nie ma żadnych środków zapobiegawczych ani paliatywnych.

"Wykryte zmiany we właściwościach mechanicznych oka mogą służyć jako biomarkery do przewidywania rozwoju SANS (zespołu neurookularowego związanego z lotem kosmicznym). Pomoże to zidentyfikować astronautów z grupy ryzyka, zanim rozwiną się u nich poważne problemy z oczami podczas długotrwałych misji" - powiedział Costantino.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!