Dlaczego ZSRR miał nieparzystą liczbę stopni między piętrami: ciekawe wyjaśnienie

Artefakty z czasów radzieckich, które wciąż nas otaczają, czasami zaskakują nas nieoczekiwanymi wzorami. Na przykład, bez względu na to, w jakim mieście się znajdujesz, być może zauważyłeś, że klatki schodowe zawsze mają nieparzystą liczbę stopni.

Jak dowiedział się OBOZ.UA, istniał ku temu bardzo logiczny powód. Był on ukryty w standardach budowlanych, które zostały wprowadzone w Związku Radzieckim w latach 60-tych.

Chodzi o to, że po dojściu do władzy sekretarz generalny KPZR Nikita Chruszczow postanowił zapewnić ludności mieszkania. Aby szybko budować domy, potrzebował jasnych standardów, według których pracowałyby ekipy budowlane. Oczywiście standardy te były takie same w całym ZSRR.

Obejmowały one wszystkie niuanse. Od wysokości sufitów, która stanowiła minimum odpowiednie dla pomieszczeń mieszkalnych, po liczbę stopni w wejściach. Nieparzysta liczba została zatwierdzona ze względów bezpieczeństwa. W budynkach Chruszczowa nie było wind, więc klatki schodowe musiały być wystarczająco bezpieczne, aby można było się po nich poruszać. Jak pokazuje międzynarodowe doświadczenie, nieparzysta liczba stopni minimalizuje ryzyko potknięcia się.

Chodzi o to, że naszemu mózgowi łatwiej jest kontrolować ruch po schodach, jeśli zaczyna się i kończy na tej samej stopie. I tak właśnie się dzieje, jeśli schody mają nieparzystą liczbę stopni.

Najczęściej klatki schodowe w budynkach Chruszczowa miały rozpiętość 9 stopni. W tym przypadku ich wysokość została pomyślnie skorelowana z wysokością sufitów wynoszącą 2,7 metra. Optymalna wysokość stopnia wynosi 15 cm, a aby przejść z piętra na piętro, należy pokonać dwa ciągi schodów po 9 stopni każdy. Przy takim stosunku obliczenia były zbieżne.

Wyjątek zrobiono tylko dla pierwszego piętra. Aby się na nie wspiąć, trzeba pokonać parzystą liczbę schodów - osiem.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.