Jak wyglądały sowieckie szkoły: tłumy klonów i wiele zakazów

Istnieje uporczywy mit o rzekomo niezwykle wysokiej jakości edukacji w ZSRR. Jeśli jednak sięgnąć głębiej, okaże się, że jego istotą było standardowe wychowanie dzieci, a nie rozwój ich zdolności i indywidualnych talentów.

Do takiego wniosku doszedł białoruski bloger Maksim Mirowicz, który bada i analizuje radzieckie doświadczenia. Zebrał on siedem zakazów, które obowiązywały w szkołach Związku Radzieckiego. Teraz wydają się one prawdziwą dzikością.

Jasne włosy, makijaż, piercing

Współcześni uczniowie mogą swobodnie wyrażać siebie poprzez swój wygląd, nawet w szkołach, w których noszą mundurki. Dzieciom w ZSRR było to zabronione. Musiały dostosować się do wizerunku radzieckich uczniów. Zakaz kolczykowania pojawił się nawet w filmie ACCA. W filmie główny bohater o imieniu Bananan zostaje zabrany do więzienia i umieszczony w "chatce ciśnieniowej" z przestępcą tylko dlatego, że miał kolczyk w uchu i odmówił jego zdjęcia. Te uprzedzenia zostały porzucone dopiero na początku pierestrojki.

Długie włosy dla chłopców

Chłopcy z długimi włosami wywoływali osobne, ostro negatywne nastawienie wśród nauczycieli i administratorów szkół. Nawet fryzura na Beatlesa była uważana za naruszenie. W najlepszym przypadku takiego nastolatka czekał przyjazny proces, aw najgorszym mógł zostać przymusowo obcięty.

Długopisy

Nawet we wczesnych latach postsowieckich można było spotkać się z tym absurdalnym zakazem w szkołach. Wciąż nie jest jasne, skąd się wziął. Niektórzy nauczyciele twierdzili, że długopisy uniemożliwiały rozwój pięknego pisma odręcznego, podczas gdy inni twierdzili, że pisanie nimi zniekształcało postawę. Niektórzy twierdzą, że były one źle widziane z tego samego powodu, co dżinsy i guma do żucia - uważano je za oznakę zachodniego stylu życia.

Krótkie spódniczki

Chociaż moda na mini spódniczki była modna w latach siedemdziesiątych, szkoły walczyły z takimi spódniczkami. Doszło do tego, że w niektórych szkołach dyrektorzy spotykali się rano z dziewczętami z linijką i mierzyli długość ich spódnic. Jeśli odległość od kolana do krawędzi spódnicy wydawała się dyrektorowi zbyt duża, dziewczyna była odsyłana do domu, aby się przebrała. Nie przekonywał ich nawet argument, że dzieci dorastały z biegiem lat i mundurki stały się dla nich po prostu za małe.

Trampki

W dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć ucznia, który nosiłby do klasy coś innego niż trampki. Ale w ZSRR takie buty poza salą gimnastyczną były nazywane oznaką "pustego, modnego życia", a nawet "stylisty". Można było nawet zostać wyrzuconym z klasy za noszenie trampek, zwłaszcza tych na rzepy, które były modne w latach osiemdziesiątych. Istniały jednak wyjątki od tych zasad. Dopuszczalne były trampki produkcji radzieckiej.

Guma do żucia

Guma do żucia jako zjawisko była zakazana w ZSRR do 1976 roku. Ludzie, którzy ją uwielbiali, byli wyśmiewani, rysowano ich karykatury i kręcono filmy propagandowe. Niemniej jednak młodzi ludzie byli zachwyceni tym produktem - byli gotowi zapłacić ogromne sumy pieniędzy za przyzwoitą gumę do żucia. W ostatnich latach istnienia Związku Radzieckiego zakaz ten został złagodzony, a radzieckie fabryki zaczęły nawet produkować gumę. Ale guma pozostała zakazana w szkołach do samego końca.

Zajęcia karate i kulturystyki

Istnieje wiele wersji tego, dlaczego sekcje sztuk walki i siłownie zostały zakazane w ZSRR. Ale policja zawsze szukała takich podziemnych grup i aresztowała ich członków i trenerów. Oczywiście nastolatkowie byli podwójnie zainteresowani zakazanymi sportami. Uczyli się trenować na własną rękę i odtwarzali ruchy aktorów z filmów sztuk walki podczas gier podwórkowych.

Śledź OBOZ.UA na Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.