Top 10 najlepszych samochodów sportowych i supersamochodów z lat 90.

Lata dziewięćdziesiąte nazywane są dziwną erą ryzykownych i kontrowersyjnych decyzji we wszystkim. Włącznie z projektowaniem samochodów.

Niektóre z najpotężniejszych samochodów sportowych i supersamochodów na świecie zostały opracowane w latach 90-tych. To właśnie wtedy wyznaczano trendy i przesuwano granice, z których korzystamy do dziś. Magazyn Topspeed przygotował ranking 10 najbardziej niezwykłych modeli tamtej dekady, które do dziś zachwycają fanów.

1991 Acura NSX

• Prędkość maksymalna: 260 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 5,2 sekundy

Oryginalna Acura/Honda NSX była prawie niezrozumiała dla większości kierowców. Wielu zastanawiało się, jak firma produkująca kosiarki do trawy mogła zbudować tak sportowy samochód. Wprowadzenie technologii VTEC Hondy w V-6 dało NSX mały, głośny silnik. Było to idealne połączenie zaawansowanej technologii w całkowicie nowym samochodzie sportowym. Litery NSX oznaczają New Sports eXperimental. Samochód sportowy Hondy (Acura w Ameryce) z centralnie umieszczonym silnikiem otworzył zupełnie nowy etap w życiu marki.

1997 Chevrolet Corvette C5

• Prędkość maksymalna: 280 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 4,5 sekundy

Corvette C5 była nazywana czymś fundamentalnie niemożliwym. Budżet na jej rozwój był tak niski, że Chevrolet zlecił wiele prac inżynieryjnych na zewnątrz. W rezultacie, jak na ironię, rozpoczęła się nowa era i narodziła się legenda. C5 położył podwaliny pod kolejne dwie bardzo udane generacje, a jego wpływ jest odczuwalny nawet w nowoczesnym C8. Model był dostępny w trzech formach: coupe, kabriolet i kabriolet z dachem. Większa moc, lepsze prowadzenie i bardziej agresywna stylistyka natychmiast dały i tak już potężnej Corvette przewagę na rynku najlepszych samochodów sportowych na świecie.

1996 Porsche 911 GT1

• Prędkość maksymalna: 307 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,9 sekundy

W latach dziewięćdziesiątych Porsche zbudowało wersję GT1 legendarnego modelu 911 z zamiarem zdominowania klasy wyścigowej GT1. Wykorzystując niezwykle mocną wersję sześciocylindrowego silnika turbo o pojemności 3,2 litra, samochód wyścigowy rozwijał moc nieco poniżej 600 koni mechanicznych. Niewiele osób miało na tyle szczęścia, aby dostać ten samochód wyścigowy na zwykłe drogi.

Aston Martin Vantage V600 z 1993 roku

• Prędkość maksymalna: 320 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,9 sekundy

Brytyjska luksusowa stajnia Aston Martin nie żartowała, gdy zdecydowała się umieścić nie jedną, ale dwie turbosprężarki w swoim ukochanym Virage. Przemianowany na Vantage, V600 był ostateczną formą supersamochodu. Vantage pierwotnie opuścił fabrykę jako V550, z mocą 550 koni mechanicznych. Jednak to nie wystarczyło i Aston Martin ulepszył go do V600.

1995 Ferrari F50

• Prędkość maksymalna: 325 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,8 sekundy

Model ten niemal nie odniósł sukcesu na rynku, ale ostatecznie stał się legendą. F50 był w rzeczywistości ogromnym ulepszeniem w stosunku do F40 pod kilkoma kluczowymi względami. Jego sześciobiegowa skrzynia biegów była lepsza do użytku ulicznego niż pięciobiegowa skrzynia biegów F40. Doładowany silnik V-12 był bardziej responsywny niż jego poprzednik z turbo V-8, a konstrukcja utorowała drogę dla jeszcze piękniejszych Ferrari. F50 nie był dużo szybszy, ale nadal był spełnieniem marzeń, bez względu na to, według jakich standardów go mierzysz.

1999 Mercedes-Benz CLK GTR

• Prędkość maksymalna: 330 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,8 sekundy

Niemiecki producent samochodów nie zamierzał tracić frajdy z wyścigów. McLaren miał F1, Porsche miało 911 GT1, a chociaż Ferrari F50 nigdy się nie ścigało, nadal był prawdziwym supersamochodem. Kiedy CLK GTR wszedł na scenę w 1999 roku, oferował jeszcze więcej. Projektanci zwiększyli pojemność skokową silnika z 5,9 do 6,8 litra, zwiększając moc do 622 koni mechanicznych, czyli znacznie powyżej limitu wyścigowego.

1994 Lamborghini Diablo SE

• Prędkość maksymalna: 337 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,5 sekundy

Niewiele samochodów sportowych może wyróżniać się tak bardzo, jak Lamborghini w jaskrawym kolorze. W przypadku Diablo SE zastosowano w pełni włoski styl, jednocześnie pakując pod maskę imponującą ilość mocy. Wariant SE był pierwszym modelem, który powrócił do konfiguracji z napędem na tylne koła po wprowadzeniu modelu Diablo z napędem na wszystkie koła. Z silnikiem V-12 i nadwoziem, które było tak piękne, że można było oszaleć, Diablo SE było idealnym Lamborghini w połowie lat 90-tych. Diablo kontynuował trend projektowania w kształcie klina wyznaczony przez poprzedniego Countacha. Do dziś jest synonimem włoskiej stajni.

1992 Bugatti EB110 Super Sport

• Prędkość maksymalna: 340 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,4 sekundy

EB110 narodził się jako światowej klasy supersamochód wyposażony w zaawansowaną technologię. Silnik V-12, wyposażony w cztery turbosprężarki, produkował o 50 koni mechanicznych więcej niż EB110 GT. Bugatti mogło być poza grą przez dziesięciolecia, ale francuska marka powróciła z zemstą pod koniec lat 80-tych, kiedy stworzyła EB110. Miał być budowany we Włoszech, niedaleko miejsca, w którym narodzili się jego główni konkurenci.

1992 Jaguar XJ220

• Prędkość maksymalna: 350 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,6 sekundy

Początkowo produkcyjny XJ220 był sprzedawany jako supersamochód z napędem na wszystkie koła i silnikiem V-12, ale później napęd zmieniono na tylny, a silnik zredukowano do V-6. Kierowcy patrzyli na to z rozczarowaniem. Dopóki Jaguar nie ustanowił rekordu prędkości 350 km/h. Był to ogromny przełom w dziedzinie inżynierii. Samochód utorował sobie drogę do sukcesu dzięki mocnemu silnikowi, który nigdy nie był przeznaczony do supersamochodów. XJ220 pozostaje legendą i do dziś cieszy się ogromnym zainteresowaniem.

1993 McLaren F1

• Prędkość maksymalna: 387 km/h
• Przyspieszenie do 100 km/h: 3,2 sekundy

McLaren F1 jest nadal uważany za najlepszy samochód w historii. Jego konstruktor Jordan Murray przyznał, że prędkość maksymalna nie była jego priorytetem. Jednak F1 pobił rekord, osiągając 387 km/h i nadal utrzymuje ten rekord jako najszybszy supersamochód bez doładowania. McLaren korzystał z 6,1-litrowego silnika BMW V-12 stworzonego specjalnie na potrzeby wyścigów Formuły 1. Wytwarzał on niesamowitą moc 627 koni mechanicznych, co w tamtych czasach było ogromną liczbą. Dopiero w 2005 roku model był w stanie pokonać Bugatti ze swoim 16-cylindrowym silnikiem Veyron z czterema turbosprężarkami. Wymagało to prawie 400 koni mechanicznych więcej i dekady wysiłków inżynieryjnych. McLaren F1 ustanowił standard tak wysoko, że niewiele samochodów jest w stanie dorównać mu osiągami.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.