Diabelski raj: jak wygląda najwyższe nadające się do zamieszkania miejsce na Ziemi i z jakimi problemami borykają się jego mieszkańcy

Najwyżej położone miejsce na Ziemi, w którym żyją ludzie, znajduje się w peruwiańskich Andach. Nazywane jest "rajem diabła". Oficjalna nazwa miasta to La Rinconada, a jego 50 000 mieszkańców żyje na wysokości od 5 000 m do 5 300 m nad poziomem morza.

Życie w La Rinconada jest niezwykle trudne: nie ma tam bieżącej wody, kanalizacji ani wysypiska śmieci. Żywność jest importowana z niższych obszarów, a elektryczność została zainstalowana w mieście dopiero w 2000 roku, pisze LiveScience.

Miasto jest znane z wydobycia złota, ponieważ powstało jako tymczasowa osada górnicza ponad 60 lat temu. Jednak ceną złota jest to, że mieszkańcy muszą żyć w ekstremalnych warunkach, przy ciśnieniu tlenu o połowę niższym niż w miastach na nizinach.

Jeśli wejdziesz na wysokość, na której znajduje się miasto La Rinconada, jedną z pierwszych zmian, które zauważysz, będzie przyspieszenie oddechu i tętna. Dzieje się tak, ponieważ w powietrzu jest mniej tlenu, więc płuca i serce muszą pracować ciężej, aby odżywić tkanki.

"Kiedy jesteś na wysokości około 4500 metrów, ten sam oddech powietrza, który bierzesz na dole, zawiera około 60% cząsteczek tlenu, więc jest to duży stres" - wyjaśnia Cynthia Bell, emerytowana profesor antropologii na Western Reserve University w Ohio.

U niektórych osób może rozwinąć się stan zwany ostrą chorobą górską (AMS), gdy organizm próbuje dostosować się do obniżonego poziomu tlenu. Może to powodować objawy takie jak bóle głowy, zmęczenie, nudności i utrata apetytu. Zwykle po tygodniu lub dwóch przebywania na dużej wysokości tętno i oddech nieco się uspokajają, ponieważ organizm zaczyna wytwarzać więcej czerwonych krwinek i hemoglobiny, aby zrekompensować niski poziom tlenu w powietrzu.

Wydaje się jednak, że górale, tacy jak ci mieszkający w La Rinconada, przystosowali się do środowiska o niskiej zawartości tlenu na wiele sposobów. Na przykład, górale w Andach mają zazwyczaj wysoki poziom hemoglobiny we krwi, co sprawia, że jest ona gęstsza. Chociaż pozwala to Andyjczykom przenosić więcej tlenu we krwi, oznacza to również, że są oni podatni na rozwój stanu zwanego przewlekłą chorobą górską (CMS). Występuje ona, gdy organizm wytwarza nadmierną ilość czerwonych krwinek.

CMS może wystąpić u osób, które żyją na wysokościach powyżej 3050 metrów przez wiele miesięcy lub lat i powoduje objawy, takie jak zmęczenie, duszność, bóle i bóle. Około jeden na czterech mieszkańców La Rinconada cierpi na chorobę wysokościową.

"Najlepszym sposobem leczenia choroby wysokościowej jest podróżowanie na niskich wysokościach. Jednak nie zawsze jest to realne rozwiązanie, jeśli ktoś ma wszystkie środki utrzymania w danym regionie. Regularne upuszczanie krwi i przyjmowanie leku o nazwie acetazolamid, który zmniejsza produkcję czerwonych krwinek, może przynieść pewną ulgę pacjentom z CMS, chociaż bezpieczeństwo i skuteczność tych metod leczenia w dłuższej perspektywie są nadal nieznane" - mówi Tatum Simonson, profesor nadzwyczajny medycyny na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki !