Represje, donosy i zazdrość: jacy naprawdę byli "dobrzy ludzie" w ZSRR

Radziecka propaganda przedstawiała typowego obywatela jako uczciwą, pracowitą, lojalną i życzliwą osobę. Dlatego fani ZSRR często narzekają, że nie tylko ceny, ale nawet ludzie byli kiedyś lepsi.

Jednak w rzeczywistości iluzja idealnego społeczeństwa skrywała złość, zazdrość i całkowite niezadowolenie z życia. Mit "dobrych ludzi" tamtych czasów został obalony przez znanego białoruskiego blogera i badacza Związku Radzieckiego, Maksima Mirowicza.

Typowy człowiek radziecki wyłonił się w wyniku sztucznej restrukturyzacji społeczeństwa, polityki "Wielkiego Terroru", Gułagu i cenzury. W takich warunkach mogli przetrwać tylko ci, którzy albo w ogóle się nie "wyróżniali", albo służyli władzom w każdy możliwy sposób.

W ten sposób w ZSRR pojawiła się podwójna moralność. Ludzie mówili sobie jedno, ale publicznie mówili coś innego. Oportuniści uważali oszustwo i zdradę za coś powszechnego, ponieważ tak właśnie państwo nauczyło ich zachowywać się na własnym przykładzie.

Donosy

W latach trzydziestych i pięćdziesiątych donosicielstwo kwitło w ZSRR. Ludzie uśmiechali się do siebie i byli uprzejmi, ale jednocześnie uważnie obserwowali swoich sąsiadów i zbierali brudy. Działo się tak z kilku powodów.

Po pierwsze, wierzono, że jeśli się nie obrażę, to zostanę obrażony. Obywatele próbowali się nawzajem wrabiać, aż za bardzo zamieszali i skończyli w obozie pracy. Niektórzy informatorzy zaczęli nawet czuć się lepsi, ponieważ rzekomo pomagali władzom.

Po drugie, zdrada wiązała się z korzyściami materialnymi. Informatorzy mogli żądać własności osoby, którą wrobili. Mogli przynajmniej otrzymać dodatkowy pokój w mieszkaniu komunalnym.

Zazdrość

Rząd ZSRR próbował dokonać niemożliwego i zrównać wszystkich, więc wszyscy w kraju żyli mniej więcej tak samo źle. W rezultacie pojawiła się zazdrość z powodu najmniejszej różnicy w dochodach, majątku itp. Nawet po śmierci Stalina sytuacja nie uległa poprawie.

Wraz z niewielkim wzrostem poziomu życia rosła zazdrość. Ci, którzy mieli dwupokojowe mieszkanie, zazdrościli tym, którzy mieli trzypokojowe. Ci, którzy nie mogli kupić deficytowych towarów, zazdrościli tym, którzy je mieli, i tak dalej.

Zazdrość prowadziła również do całkowitej nieufności, plotek i podejrzeń, ponieważ jeśli ktoś był w stanie zdobyć coś, czego ja nie miałem, mógł to zrobić nielegalnie.

Przenoszenie niezadowolenia

Z powodu masowego ubóstwa, ograniczonych zasobów, niezadowolenia z życia, braku samorealizacji, strachu itp. ogromna większość ludzi radzieckich nie tylko nie była życzliwa, ale była zła na cały świat. Doprowadziło to do regularnych konfliktów w miejscach publicznych, kolejek, przepychanek i chamstwa. Wszystkie negatywne emocje społeczeństwa skutkowały agresją. Nie była ona jednak skierowana na system i władze, bo te są silniejsze, ale na siebie nawzajem.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA na Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.