Neurobiolog wyjaśnia, dlaczego ludzie nie śmieją się, gdy sami się łaskoczą

Prawie wszyscy ludzie reagują emocjonalnie na łaskotki. Nie śmieją się jednak, gdy sami się łaskoczą.

Dla większości ludzi reakcja na łaskotanie jest typowa - to przyjemne uczucie, ale nadmierne pobudzenie nerwów i utrata kontroli mogą powodować irytację. Jednak z jakiegoś powodu nie możemy czuć się tak samo, gdy łaskoczemy się sami, pisze LiveScience.

Odpowiedź na to pytanie jest taka, że mózg już wie o oczekiwanym uczuciu łaskotania i bagatelizuje jego przejawy.

"To dlatego, że mózg zawsze przewiduje przyszłość. Mózgi nie tylko reagują; próbują odgadnąć, co będzie dalej" - powiedział neurobiolog z Uniwersytetu Stanforda David Eagleman.

Według naukowców, za każdym razem, gdy dana osoba wykonuje jakąś czynność, pierwotna kora ruchowa, część mózgu odpowiedzialna za inicjowanie wiadomości, wysyła kopię polecenia do wielu obszarów mózgu, aby przygotować się na informacje sensoryczne, które mają pochodzić z ludzkiego działania.

Na przykład, gdy dana osoba chce podnieść ołówek, mózg wysyła wiadomość do dłoni i palców. Jednak nie tylko wysyła wiadomości do mięśni, które wygenerują ten ruch, ale także wysyła kopie do kory somatosensorycznej, części mózgu, która przetwarza przychodzące informacje sensoryczne, oraz do kory wzrokowej, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie wzroku.

Konstantina Kilteni, neurobiolog z Instytutu Karolinska w Sztokholmie, wyjaśnia, że mózg wykorzystuje sygnały wysyłane do mięśni do przewidywania przyszłych działań.

Kilteni prowadzi laboratorium Somatosensation & Gargalesis, które nazywa się Touch and Tickle Lab. Korzystając z technik obrazowania mózgu, takich jak fMRI i magnetoencefalografia, ona i jej zespół badają, czy mózg postrzega dotyk wykonany przez siebie inaczej niż dotyk kogoś innego.

Według neurobiologa ludzie stale postrzegają intensywność własnego dotyku jako słabszą niż bodźce zewnętrzne. I nie jest to tylko percepcja. Neuroobrazowanie potwierdza, że mózg słabiej reaguje na samodzielnie generowany dotyk.

Zamiast tego ludzie zwracają większą uwagę na bodźce zewnętrzne, które są odbierane przez wszystkie zmysły, ponieważ ich zrozumienie może mieć kluczowe znaczenie dla przetrwania, wyjaśniają eksperci.

To dlatego łaskotanie samego siebie nie działa. W końcu mózg wie o naszych działaniach z wyprzedzeniem i wysyła sygnały, że nie dzieje się nic ważnego ani zagrażającego. Jeśli jednak jest to ktoś inny, doznania nasilają się. Mózg nie jest przygotowany i łaskotanie działa. W końcu łaskotanie wymaga niespodzianki, twierdzą naukowcy.

Istnieją jednak pewne wyjątki. Na przykład osoby ze schizofrenią mają trudności z rozpoznaniem tego, co zainicjowały, od tego, czego nie zainicjowały. Często nie są w stanie przewidzieć swoich ruchów i późniejszych doznań, więc łaskotanie ich zaskakuje.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!