Grenlandia straciła prawie 2400 km³ lodu w ciągu 13 lat: ta woda mogłaby wypełnić największe jezioro w Afryce. Alarmujące wideo

Naukowcy są zaniepokojeni faktem, że Grenlandia straciła prawie 2400 kilometrów sześciennych lodu w ciągu 13 lat. Pokazują to zdjęcia satelitarne NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Naukowcy pokazali alarmujące wideo w zwolnionym tempie, przedstawiające katastrofalne topnienie lodu w ciągu 30 sekund. Dla porównania, woda ta mogłaby wypełnić największe jezioro w Afryce, pisze Space.com.

Nowe badanie pokazuje, że Grenlandia straciła 2347 km³ lodu w latach 2010-2023. Według National Oceanic and Atmospheric Administration, pokrywa lodowa Grenlandii traci masę od 1998 roku i jest obecnie drugim co do wielkości czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu poziomu mórz po rozszerzaniu się wody z powodu rosnących temperatur.

Ale w nowym badaniu nie chodziło tylko o ilościowe określenie utraty lodu. Zarówno NASA, jak i ESA mają satelity, które uważnie obserwują region.

Według naukowców CryoSat-2 ESA wykorzystuje radar do pomiaru wysokości powierzchni Ziemi, podczas gdy ICESat-2 NASA wykorzystuje pomiary laserowe. Obie metody mają wady i zalety. Dlatego naukowcy chcieli mieć pewność, że oba pomiary dadzą takie same wyniki i można je połączyć w celu uzyskania większej dokładności.

Wyniki wykazały, że obie metody różniły się o nie więcej niż 3% w szacunkach zmian wysokości pokrywy lodowej Grenlandii. Ich połączone wyniki wykazały, że w ciągu 13 lat pokrywa lodowa stała się cieńsza średnio o 1,2 metra.

Naukowcy zauważają jednak, że ta średnia liczba ukrywa poważne różnice. Film pokazuje, jak krawędzie pokrywy lodowej topnieją szybciej niż jej środek, szczególnie w miejscach, gdzie lodowce wpadają do morza.

Eksperci szacują, że krawędzie pokrywy lodowej straciły średnio 6,4 metra. Lodowce wylotowe doświadczyły największych strat, z maksymalną wartością 75 metrów na lodowcu Zachariae Isstrom. Największe straty są pokazane w najciemniejszym czerwonym kolorze na nowym filmie.

Naukowcy twierdzą, że od 2020 roku CryoSat-2 i ICESat-2 krążą po tej samej trajektorii, co jest wspólnym wysiłkiem ESA i NASA, aby zapewnić, że dane gromadzone przez oba satelity mogą być jednoczesne i zsynchronizowane.

"Wspaniale jest widzieć, że dane z siostrzanych misji zapewniają spójny obraz zmian zachodzących na Grenlandii" - powiedział Thorsten Markus, naukowiec projektu misji ICESat-2 w NASA.

"Zrozumienie podobieństw i różnic między radarem i lidarem, które mierzą wysokość pokrywy lodowej, pozwala nam w pełni wykorzystać komplementarny charakter tych misji satelitarnych" - dodał naukowiec.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!