Geofizycy proponują radykalne rozwiązania, ponieważ lodowiec zagłady, który może zalać Nowy Jork i Miami, szybko topnieje

Naukowcy zaproponowali radykalny plan powstrzymania szybkiego topnienia ogromnego lodowca na Antarktydzie. W przeciwnym razie mogłoby to spowodować katastrofalną powódź wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, zalewając przybrzeżne miasta, takie jak Nowy Jork, Charleston, Atlantic City i Miami.

Aby tego uniknąć, naukowcy zaproponowali zainstalowanie gigantycznej podwodnej kurtyny, sztuczne zagęszczanie lodowców wodą morską lub chłodzenie skał, po których się ślizgają. Działania te miałyby powstrzymać ciepłą wodę przed dotarciem do lodowca Thwaites, znanego również jako "lodowiec zagłady", pisze MailOnline.

Pomysł powstrzymania wpływu ciepłych prądów na lodowiec poprzez wzniesienie przed nim gigantycznej podwodnej "kurtyny" został opracowany i zaproponowany przez glacjologa Johna Moore'a z Uniwersytetu Laponii. Kurtyna miałaby rozciągać się na długości 100 kilometrów, a jej budowa mogłaby kosztować nawet 50 miliardów dolarów. Mogłaby zostać zamocowana na dnie Morza Amundsena, blokując ciepłe prądy podwodne przed dotarciem do dolnej części lodowca Thwaites. Wymagałoby to prac inżynieryjnych i budowlanych, nie wspominając o znacznych inwestycjach finansowych. Wiąże się to również z ryzykiem - blokowanie ciepła z jam podlodowych może mieć wpływ na całe wybrzeże Morza Amundsena.

"Na przykład, jeśli cyrkulacja ciepłych wód okołobiegunowych przesunie się na zachód, może to wpłynąć na inne szelfy lodowe, potencjalnie zmniejszając ich stabilność, jednocześnie zmieniając lokalną ekologię w niepewny sposób" - czytamy w raporcie.

Moore kontynuuje jednak swój plan. On i jego koledzy pracują nad modelowaniem komputerowym, aby uzyskać właściwy projekt.

Inni eksperci uważają, że mogą one zmniejszyć topnienie lodowców poprzez chłodzenie skalistej podstawy, po której lodowce przesuwają się powoli.

"Naszym argumentem jest to, że powinniśmy zacząć finansować te badania już teraz, abyśmy nie podejmowali panicznych decyzji w przyszłości, gdy woda będzie już sięgać nam do kostek" - mówi Douglas MacAyeal, profesor nauk geofizycznych.

Inna propozycja zawarta w nowym raporcie zakłada pompowanie wody morskiej na powierzchnię lodowca, gdzie niskie temperatury powietrza spowodowałyby jej zamarznięcie, a tym samym pogrubienie lodowca. Autorzy badania ostrzegają jednak, że pomysł ten jest obarczony ryzykiem i kosztami. Zasolenie wody morskiej może uszkodzić integralność strukturalną lodu, a energia wymagana do pompowania dużych ilości wody morskiej stwarza nierozwiązane problemy.

Brytyjski startup o nazwie Real Ice pracuje nad tym rozwiązaniem od 2019 roku. Próby terenowe przeprowadzone na początku tego roku w Kanadzie wykazały obiecujące wyniki, ale jego wdrożenie na dużą skalę kosztowałoby około 6 miliardów dolarów rocznie i wymagałoby ogromnych kosztów energii.

Ta i inne interwencje omawiane przez naukowców są przykładami rozwiązań geoinżynieryjnych. Celowo zmieniają one środowisko planety, aby przeciwdziałać skutkom zmian klimatycznych spowodowanych przez człowieka. Niektórzy eksperci określili te pomysły jako "radykalne", argumentując, że geoinżynieria będzie trudna lub niemożliwa do osiągnięcia i odwróci uwagę od bardziej niezbędnej rozmowy na temat zmian klimatu.

"Kiedy mówimy o geoinżynierii lodowcowej, musimy powiedzieć prawdę, że nie jest to rozwiązanie problemu zmian klimatu - w najlepszym razie jest to środek przeciwbólowy", wyjaśnia Gernot Wagner, ekonomista klimatyczny z Columbia Climate School.

Lodowiec Doomsday zajmuje powierzchnię 120 000 kilometrów kwadratowych i co roku traci około 50 miliardów ton lodu, co odpowiada za około cztery procent globalnego wzrostu poziomu mórz. Działa również jako naturalna zapora, która zapobiega zapadaniu się pokrywy lodowej Antarktydy Zachodniej (WAIS), która obejmuje 1 223 100 kilometrów kwadratowych.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!