Co za granicą: niezwykłe tradycje narodów świata, zaskakujące turystów

Według różnych szacunków naukowców, na świecie istnieje od 2000 do 4000 narodowości. Niektóre z nich mogą liczyć od kilkudziesięciu do kilkuset przedstawicieli, podczas gdy inne liczą miliony. Wspólną cechą wszystkich z nich jest obecność tradycji. Zebraliśmy dla Ciebie najciekawsze rzeczy z całego świata. Coś Cię zaskoczy, coś wywoła szok kulturowy, ale na pewno nie pozostawi obojętnym.

Festiwal La Tomatina, Hiszpania

Hiszpania ma wielką tradycję imprez masowych. Z pewnością widziałeś w Internecie filmy przedstawiające byki biegnące ulicami miasta lub ludzi urządzających masową walkę wodną, ale nie o tym dziś mówimy.

Festiwal La Tomatina to jeden z najsłynniejszych festiwali w Hiszpanii, podczas którego uczestnicy wściekle ciskają w siebie pomidorami. Każdego roku w takiej akcji wykorzystuje się około 150 000 pomidorów. Wydarzenie odbywa się w mieście Buñol w ostatnią środę sierpnia. Tysiące ludzi z całego świata gromadzi się, aby wziąć udział w tej niezwykłej grze.

Co ciekawe, La Tomatina po raz pierwszy odbyła się w 1945 roku jako spontaniczna walka na jedzenie podczas parady. Hiszpanom tak bardzo spodobał się pomysł niewłaściwego wykorzystania pomidorów, że postanowili uczynić z niego całą tradycję. Co więcej, do masakry wykorzystywane są specjalnie wyhodowane pomidory określonej odmiany. Jak mówią sami organizatorzy, chcą mieć pewność, że każdy będzie miał wystarczająco dużo "skorupek", by dobrze się bawić.

Chociaż święto to ma wygląd barbarzyństwa i totalnego szaleństwa według licznych zdjęć w sieci, istnieje zestaw zasad i zaleceń. Na przykład, warto nosić okulary, aby uniknąć obrażeń oczu, a samo warzywo przed rzuceniem powinno zostać zmiażdżone, aby uniknąć zranienia przeciwnika. Uczestnicy będą mieli tylko godzinę na zrobienie wszystkiego: surowo zabrania się rzucania pomidorami po sygnale końcowym.

Dia de los Muertos, Meksyk

To meksykańskie święto ma na celu uczczenie pamięci zmarłych krewnych i przyjaciół. W tym dniu Meksykanie tworzą ołtarze ze zdjęciami i przedmiotami należącymi do zmarłych oraz organizują parady z maskami i kostiumami.

Warto zdawać sobie sprawę z kilku zasadniczych różnic w stosunku do Halloween, które jest popularne w Stanach Zjednoczonych, a od niedawna także w wielu krajach europejskich. Święto Zmarłych, wbrew swojej nazwie, obchodzone jest przez dwa dni. Pierwszego dnia zwyczajowo czci się zmarłe dzieci i niemowlęta, drugiego - dorosłych. Jest to również święto religijne, które sięga 3000 lat w głąb historii ludzkości, będąc jedną z najstarszych istniejących obecnie tradycji.

Święto to charakteryzuje się również dość nietypowym nastrojem jak na europejskie wyobrażenie o śmierci. Faktem jest, że Aztekowie i Inkowie nie postrzegali śmierci jako punktu końcowego, uważając ją za nieuniknioną, a jedynie pośredni etap życia. Dlatego na festiwalach i paradach słychać rytmiczną muzykę, a wszyscy goście dobrze się bawią. Meksykanie wierzą, że w dniach, gdy zmarli chodzą wśród żywych, nie należy się smucić. Jest to czas miłych wspomnień z rodziną.

Jednym z niezmiennych symboli święta jest La Calavera Catrina, pierwowzór azteckiej bogini śmierci, Mictecachihuatl. Przedstawił ją na swoim płótnie artysta José Guadalupe Posada. Wbrew stereotypowemu postrzeganiu Meksykanów, wcześniej na kapelusze mogli sobie pozwolić tylko bardzo bogaci ludzie. Dlatego artysta nałożył kobiecie kapelusz - jako symbol tego, że przed śmiercią wszyscy ludzie są równi

Coopershill Cheese Race, Anglia

Wyobraź sobie wyścig z czasem, w którym nie tylko musisz ukończyć jako pierwszy, ale także mieć czas na zdobycie upragnionej nagrody. Teraz dodajmy, że trasa to zbocze, a nagrodą jest ogromna głowa sera. Tak właśnie wygląda coroczne szaleństwo w Wielkiej Brytanii.

Legenda głosi, że dawno temu na wzgórzu składano ofiarę bogom. Nagle ser spadł z ołtarza i potoczył się w dół. Pielgrzymi rzucili się, by go złapać.

Pielgrzymi od dawna nie są zainteresowani tym sportem, ale poszukiwacze przygód z całego świata wciąż są przyciągani. Plotka głosi, że istnieje "sportowiec", któremu udało się wygrać 23 wyścigi w ciągu 18 lat. Czas pokaże, ile kości złamał po drodze.

Faktem jest, że ta forma rozrywki nie należy do najbardziej traumatycznych w Anglii i konsekwentnie skutkuje licznymi kontuzjami zawodników. Jeśli kiedykolwiek próbowałeś zjechać ze stoku, a nawet zrobić to szybciej niż inni, z pewnością zrozumiesz, dlaczego nie wszyscy uczestnicy wyścigu wracają do domu o własnych siłach. Z tego powodu pod górą zawsze dyżurują ratownicy medyczni z karetką.

Pomimo tego, co zostało powiedziane wcześniej, w całej historii nikomu nigdy nie udało się dogonić głowy sera, więc pierwsza osoba, która przekroczy linię mety, jest uważana za zwycięzcę.

Władze wielokrotnie próbowały zakazać tej niebezpiecznej tradycji, ale wyścigi odbywają się do dziś. Natychmiast zniszczymy kolejny stereotyp, w wyścigu zawsze jest wystarczająco dużo kobiet, a oprócz profesjonalnych sportowców do wyścigu dołączają również amatorzy. Są dla nich oddzielne wyścigi.

maoryski taniec haka, Nowa Zelandia

Haka to nowozelandzki maoryski taniec rytualny, podczas którego wykonawcy tupią nogami, biją się po udach i klatce piersiowej oraz wykrzykują akompaniament. W języku maoryskim słowo to oznacza "taniec jako całość", a także "pieśń, która towarzyszy tańcowi".

Choć haka to starożytna uprząż bojowa, której głównym celem jest zastraszenie wroga, w dzisiejszych czasach stała się bardzo popularna. Wszystko za sprawą nowozelandzkiej drużyny rugby. Przez wiele lat z rzędu niezmiennie rozpoczynają oni każdy mecz nietypowym podrygiwaniem. Filmy z ich występami zebrały miliony wyświetleń w sieciach społecznościowych.

Wbrew swojemu onieśmielającemu wyglądowi, haka jako taniec jest dość uniwersalny. Faktem jest, że nie jest to jeden taniec, ale zbiorcza nazwa dla kilku jednocześnie. Istnieją osobne haka dla mężczyzn, kobiet i dzieci, haka bojowe i powitalne. Ale wszystkie z nich łączy jedność z przodkami i ludźmi wokół ciebie, ponieważ synchronicznie powtarzasz te same ruchy.

W haka ważna jest również mimika twarzy. Wybałuszone oczy i wystawiony język są uważane w lokalnych miejscach za oznakę dobrego wykonania tańca. Co ciekawe, kobiety nie pokazują języka podczas tego procesu, pozostawiając to mężczyznom.

Tradycje innych ludzi mogą być zaskakujące. Ale nie powinniśmy zapominać, że wszyscy jesteśmy różni, więc możemy patrzeć na te same rzeczy z różnych stron.

Wcześniej OBOZREVATEL opowiadał otajemniczych miejscach, które nie dają spokoju historykom.

Tylko zweryfikowane informacje mamy w kanale Telegram Obozrevatel i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!