3000-letnia statuetka bogini z odciskami dłoni jej twórcy została znaleziona we włoskim jeziorze

Licząca 3000 lat statuetka bogini została znaleziona w jeziorze Bolsena we Włoszech. Najciekawsze jest to, że rzeźba nosi odciski dłoni swojego twórcy.

Archeolodzy odkryli znalezisko pod wodą w jeziorze wulkanicznym w środkowych Włoszech. To właśnie w pobliżu tego jeziora znajduje się stanowisko archeologiczne Gran Carro - zalane pozostałości wioski z epoki żelaza, pisze LiveScience.

Starożytna statuetka

Naukowcy uważają, że 15-centymetrowa figurka bogini została prawdopodobnie wykonana, aby można było zwracać się do niej z modlitwami. Podobne rytuały zostały udokumentowane w regionie i w późniejszych okresach, co wskazuje, że takie praktyki są bardzo stare, a podobne statuetki znaleziono w grobach z epoki żelaza. Stwierdzono to na stronie Ministerstwa Kultury regionu Etrurii we Włoszech na Facebooku.

Badacz zauważa również, że rysy bogini są z grubsza wyrzeźbione, a nadruk wzoru tkaniny jest widoczny, co wskazuje, że pierwotnie była ubrana w jakąś odzież. Figurka nosi również odciski dłoni rzemieślnika, który ją wyrzeźbił.

"To wyjątkowe odkrycie, jedyne w swoim rodzaju. Pokazuje ono aspekty życia codziennego we wczesnej epoce żelaza, o których niewiele wiadomo w południowej Etrurii" - stwierdzili archeolodzy w oświadczeniu.

Zalana wioska

Geolodzy odkryli, że jezioro Bolsena powstało między 600 000 a 200 000 lat temu podczas erupcji wulkanu Vulsini. Rzymskie zapiski pokazują, że wulkan był aktywny już w 104 r. p.n.e.. Obecnie naukowcy uważają, że starożytna wioska, zbudowana w X lub IX wieku p.n.e., została zalana, gdy wschodni brzeg znalazł się pod wpływem aktywności sejsmicznej.

Według archeologów zatopiona wioska, w której wodach znaleziono statuetkę, została prawdopodobnie zbudowana przez ludzi z kultury Villanovan, wczesnego etapu cywilizacji etruskiej, która poprzedziła założenie Rzymu. Tysiące artefaktów znalezionych tam od lat sześćdziesiątych XX wieku obejmuje kawałki drewna, artykuły gospodarstwa domowego, biżuterię i ceramikę, a badania układu wioski sugerują, jak zorganizowane było społeczeństwo epoki żelaza.

Zgodnie z postem na Facebooku, strona Gran Carro jest obecnie opracowywana w ramach Narodowego Planu Odbudowy i Odporności, który obejmuje utworzenie podwodnego szlaku dla zwiedzających.

Jedną z najbardziej tajemniczych cech tego miejsca jest Aiola, duży stos zanurzonych kamieni, który archeolodzy uważają obecnie za strukturę zbudowaną obok źródła geotermalnego. Ostatnie odkrycia w regionie San Casciano dei Bagni, kilka kilometrów na północ, wskazują, że takie gorące źródła były święte dla późnych Etrusków i Rzymian.

Badania przeprowadzone w 1991 r. wykazały, że struktura Aiola nadal zawiera fragmenty drewnianych filarów i ceramiki z epoki żelaza, a badania przeprowadzone w 2020 r. wykazały, że kamienie pokrywają ziemny kopiec. W miejscu tym znaleziono również monety wybite za panowania rzymskiego cesarza Konstantyna Wielkiego (który żył od około 272 do 337 roku), co wskazuje, że był on używany nawet w późnych czasach rzymskich.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na kanale OBOZ.UA Telegram i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!