Co dzieje się z mózgami astronautów w kosmosie: opublikowano rozczarowujące dane

Przestrzeń kosmiczna ma głębszy wpływ na ludzkie ciało, niż kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy, a astronauci, którzy regularnie latają, mogą być narażeni na ryzyko uszkodzenia mózgu. Długoterminowe misje kosmiczne mają znaczący wpływ na komory mózgowe astronautów. Pełna regeneracja następuje dopiero po trzech latach bez obciążeń kosmicznych.

Stwierdzono to w badaniu opublikowanym w czasopiśmie Scientific Reports. Autorzy badania przeskanowali mózgi 30 astronautów przed i po ich podróży kosmicznej.

Kierownik badania, profesor Rachel Seidler, i jej zespół zbadali grupę astronautów przed i po locie, w tym 8, którzy byli na dwutygodniowych misjach, 18, którzy byli na sześciomiesięcznych misjach i 4 astronautów, którzy spędzili ponad sześć miesięcy w kosmosie.

Stwierdzono, że komory - jamy w mózgu wypełnione płynem mózgowo-rdzeniowym - znacznie się rozszerzają podczas długich misji kosmicznych (sześć miesięcy lub dłużej). Stwierdzono również, że przerwy między lotami krótsze niż 3 lata nie pozwalają komorom na powrót do normalnego stanu.

Australijska badaczka zdrowia kosmicznego dr Vienne Tran twierdzi, że ludzkie ciało ewoluowało do życia na Ziemi, co oznacza, że przed nami długa droga do zrozumienia skutków życia w kosmosie.

Zauważyła, że podróże kosmiczne powodują przesunięcie płynów w naszym ciele w górę, w kierunku głowy, szyi i klatki piersiowej, co z kolei prowadzi do zmian we wszystkich układach ciała. Jako przykład podała ludzkie oko. Nagromadzenie płynu wywiera nacisk na gałkę oczną, co prowadzi do zmian w nerwie wzrokowym.

Płyn zawarty w komorach działa jak amortyzator (chroniąc mózg przed czaszką), ale także rozprowadza składniki odżywcze i usuwa odpady z mózgu.

Autorzy badania przyznają, że konsekwencje takich zmian w mózgu nie są w pełni zrozumiałe, ale można śmiało powiedzieć, że może to prowadzić do niepożądanego nacisku na tkankę mózgową. Według Cosmos Magazine, stan ten nazywany jest wodogłowiem i może prowadzić do uszkodzenia mózgu, a nawet śmierci.

Tran dodaje, że ludzkość wie zbyt mało o tym, jak długotrwała ekspozycja na przestrzeń kosmiczną wpływa na ludzkie ciało, więc po prostu nie jest gotowa na wysłanie osoby na Marsa i z powrotem w trzyletnią podróż w obie strony.

"Miniejeszcze wiele lat, zanim będziemy mogli zrobić to bezpiecznie" - mówi naukowiec.

Naukowcy wiedzą również, że przebywanie w kosmosie wpływa na układ mięśniowo-szkieletowy, więc astronauci są zmuszeni ćwiczyć przez dwie godziny dziennie, aby spowolnić degradację kości i mięśni. Nie zmienia to jednak sytuacji z gromadzeniem się płynów.

Być może sztuczna grawitacja, która pewnego dnia zostanie stworzona na statkach kosmicznych, pomoże rozwiązać ten problem, ale nie ma naukowych dowodów potwierdzających jej skuteczność.

Wcześniej OBOZREVATEL informował również, że coś niewytłumaczalnego stało się z myszami, które przebywały w kosmosie przez dwa miesiące.

Subskrybuj kanały Telegram i Viber OBOZREVATEL, aby być na bieżąco z najnowszymi wiadomościami.