Kleszcze nie są uśpione: "niewidzialna choroba gorsza niż rak"

Sezon rekreacji na świeżym powietrzu jest otwarty, co oznacza, że nie można uniknąć kontaktu z kleszczami! Owady są szczególnie niebezpieczne wiosną i latem. Kleszcze mogą wywoływać jedną z najgroźniejszych i najbardziej tajemniczych chorób - boreliozę, która coraz częściej porównywana jest do raka. Choroba jest trudna do zdiagnozowania i niemożliwa do całkowitego wyleczenia.

Borelioza wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i mięśniowo-szkieletowy oraz powoduje upośledzenie umysłowe, zamieniając ludzi w inwalidów. Protokoły leczenia boreliozy na Ukrainie znacznie różnią się od zachodnich i amerykańskich, powodując wiele pytań wśród specjalistów. Jak ludzie żyją z taką diagnozą? Dlaczego najczęściej stają się pacjentami psychiatrów? I co zrobić, aby nie stać się ofiarą "niewidzialnej" choroby?

Borelioza kleszczowa: strefy i okresy ryzyka

Najczęstszymi obszarami siedlisk kleszczy są lasy i parki. Owady chowają się w cieniu, na mokrych liściach drzew. Gdy kleszcz znajdzie się na ciele człowieka, nie zagłębia się od razu w skórę, ale szuka bardziej wrażliwych miejsc. Ponieważ ślina owada zawiera substancję znieczulającą, jego ukąszenie nie jest odczuwalne. Niebezpieczeństwo związane z kleszczami polega na tym, że pasożytują one na różnych zwierzętach, a tym samym przenoszą niebezpieczne wirusy i drobnoustroje.

Najbardziej niebezpieczne pory roku, w których kleszcze są najbardziej aktywne, to wiosna i lato. Od sierpnia ryzyko infekcji maleje, a jesienią całkowicie zanika. Rano i wieczorem owady są najbardziej aktywne. Lekarze nie zalecają samodzielnego usuwania owada, ponieważ istnieje ryzyko pozostawienia jego części pod skórą.

Zwracając się do centrum medycznego, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić po usunięciu, jest diagnostyka PCR w laboratorium. Nasi lekarze zalecają również, aby po 10-14 dniach wykonać badanie krwi na obecność wirusa kleszczowego zapalenia mózgu i boreliozy. Niebezpieczeństwo tych wirusów polega jednak na tym, że kilka tygodni po ukąszeniu są one prawie niemożliwe do wykrycia nawet w laboratorium.

Borelioza: od zaburzeń myślenia do niepełnosprawności

Borelioza jest jedną z najbardziej tajemniczych chorób zakaźnych przenoszonych przez zakażone kleszcze. Wirus może wpływać na skórę, układ mięśniowo-szkieletowy, układ nerwowy i sercowo-naczyniowy. Borelioza jest niebezpieczna, ponieważ nie ma na nią szczepionki. Specjaliści od chorób zakaźnych często nazywają tę chorobę niewidzialną, ponieważ jest bardzo trudna do zdiagnozowania.

Choroba pojawia się po ukąszeniu zakażonego kleszcza. Krętki Borrelia, które znajdują się w ślinie kleszcza, dostają się pod skórę i zaczynają się szybko namnażać. Następnie wirus przedostaje się przez krew do mózgu, stawów, serca i może pozostać w organizmie przez lata, rozwijając przewlekły lub nawracający przebieg choroby.

Jeśli nie zostanie zdiagnozowany i leczony na czas, w ciągu 1-2 miesięcy wirus zaczyna wpływać na układ nerwowy, stawy i serce. Wyrażony ból w stawach, zaburzenia umysłu i zaburzenia mięśniowo-szkieletowe często towarzyszą zaniedbanej postaci choroby.

Protokół leczenia boreliozy kleszczowej na Ukrainie różni się od podejścia zachodniego i składa się z antybiotykoterapii. Główne leczenie ma na celu zniszczenie borrelii za pomocą antybiotyków.

Jednak współczesne badania naukowe dowodzą, że antybiotykoterapia jest bezsilna wobec ponad 40 rodzajów współinfekcji, które dostają się do krwiobiegu po ukąszeniu kleszcza.

Borelioza - trudna do zdiagnozowania, jeszcze trudniejsza do wyleczenia

Uszkodzenia układu nerwowego i mięśniowo-szkieletowego, zaburzenia myślenia, choroby serca - to nie cała lista objawów pacjenta z boreliozą, które tylko dezorientują lekarzy. Po przejściu przez siedem kręgów piekła medycyny protokolarnej, osoba z przedwcześnie zdiagnozowaną chorobą staje się pacjentem psychiatry, nie zdając sobie nawet sprawy z prawdziwej przyczyny swojego stanu.

Diagnozowanie boreliozy nie jest tak łatwe, jak twierdzi oficjalna medycyna na Ukrainie. Od 30 do 50% zakażonych pacjentów nie ma przeciwciał przeciwko Borrelia, więc analiza laboratoryjna nie może wykryć wirusa po miesiącu. Borrelia po zakażeniu szybko przenika z krwiobiegu do tkanek, więc analiza PCR zwykle również nic nie daje.

Borelioza może również przedostać się do krwiobiegu wraz ze współistniejącymi infekcjami. Ta forma trwa znacznie dłużej i jest trudniejsza do leczenia, a szansa na wyzdrowienie jest znacznie mniejsza, mówią zachodni lekarze chorób zakaźnych Lyme-Literate MD, LLMD .

Sytuację komplikuje fakt, że współczesna nauka zna około 40 gatunków Bartonella, a tylko 8 gatunków zostało dokładnie zbadanych. Na Ukrainie możliwe jest analizowanie przeciwciał tylko na boreliozę kleszczową.

Gorączka, drętwienie kończyn, skurcze i bóle mięśni i stawów, osłabienie, zaburzenia poznawcze i halucynacje - borrelia bardzo szybko obniża odporność, zaczyna aktywować inne wirusy w organizmie. Objawy mogą rozwijać się latami, a zdarza się, że osoba nie może wymówić słowa lub chodzić w ciągu sześciu miesięcy.

Dlaczego antybiotykoterapia jest bezsilna?

Próbując zdiagnozować boreliozę, lekarze kierują się obecnością rumienia wędrującego na skórze pacjenta. Ale tylko 40% pacjentów ma zaczerwienienie skóry w postaci okrągłej plamki. Poleganie na objawach boreliozy w celu dalszego zdiagnozowania choroby jest również dość trudne, ponieważ są one niespecyficzne.

Biorąc pod uwagę trudności diagnostyczne, a także obecność słabo poznanych współinfekcji we krwi zakażonych pacjentów, antybiotykoterapia jest nieskuteczna w leczeniu boreliozy. Oficjalne protokoły leczenia na Ukrainie trwają od 2 do 3 miesięcy i obejmują wyłącznie stosowanie antybiotyków.

W ojczyźnie boreliozy, Stanach Zjednoczonych, borelioza była kiedyś leczona wyłącznie antybiotykami. Amerykańscy lekarze chorób zakaźnych LLMD, zrzeszeni w organizacji ILADS, uznali, że w wielu przypadkach oficjalny protokół leczenia jest niewystarczający. Nawet jeśli objawy ustąpią, powracają z nową siłą miesiąc, sześć miesięcy lub nawet kilka lat później.

Lekarze ILADS leczą boreliozę ze współistniejącymi infekcjami, stosując jednocześnie kilka rodzajów antybiotyków, a także chemioterapię w celu ochrony narządów wewnętrznych.

W rezultacie około jedna trzecia pacjentów wraca do zdrowia, a jedna trzecia przechodzi w trwałą remisję bez objawów. Ale są też tacy, którym nie udaje się pokonać "niewidzialnej" choroby, którą amerykańscy lekarze już porównują do raka.

Jak nie stać się ofiarą kleszczy?

Wybierając się na wakacje do lasu lub parku, przede wszystkim ważne jest, aby "poprawnie" się ubrać. Wybierz ubrania, które w pełni zakryją nogi i ramiona, nawet podczas upałów. Spodnie, koszulki z długim rękawem i swetry, dres to świetne rozwiązanie.

Lekarze zalecają również stosowanie specjalnych sprayów przeciwko owadom. Po wakacjach ważne jest, aby dokładnie sprawdzić skórę całego ciała. Pamiętaj: im wcześniej pozbędziesz się kleszczy i zwrócisz się o pomoc medyczną, tym mniejsze ryzyko.