Tajemnica Harriet Cole: historia kobiety, która została pozbawiona nerwów i pokazana światu

Pragnąc zbadać ludzkie ciało, naukowcy bardzo często przekraczają granicę, aby dowiedzieć się rzeczy, których nikt wcześniej nie widział. Jedną z takich osób był profesor anatomii dr Rufus B. Weaver, który dzięki tajemniczej Harriet Cole dokonał niewidzialnego.

OBOZREVATEL opowiada historię stworzenia pierwszego w dziejach ludzkości "szkieletu" z żywych nerwów, a także prawdopodobnego samopoświęcenia, które weszło do historii nauki.

Kim jest Harriet Cole

Harriet Cole, jeśli wierzyć kilkudziesięcioletniej historii, była dozorczynią w filadelfijskim Hahnemann Medical College (dziś część Drexel University) lub asystentką Weavera. Prawdopodobnie była Afroamerykanką i zmarła w 1888 roku w wieku 35-40 lat. To by było na tyle.

Chociaż w mediach można znaleźć dziesiątki tekstów, że była ona konkretnie opiekunką i prawdopodobnie osobiście znała Weavera, to tak naprawdę nie ma na ten temat żadnych dokładnych danych. Nie ma też 100% pewności, że Cole przekazała swoje ciało nauce.

Problem w tym, że ówczesna dokumentacja uczelni nie jest zbyt szczegółowa. Pojawia się informacja o pensji wypłacanej dozorcy lub sprzątaczce, ale nie ma nawet inicjałów, nie mówiąc już o całym nazwisku.

Badacze próbujący znaleźć prawdę o tej historii znaleźli wpis do spisu ludności z 1870 roku, który wskazywał, że Harriet Cole mieszkała w tym samym hrabstwie, w którym znajdował się college. Znaleźli również informacje o śmierci Harriet Cole w marcu 1888 roku, a jako "miejsce pochówku" podano Hahnemann College. Tak więc jej ciało rzeczywiście zostało przekazane do badań. Ale czy świadomie przekazała je nauce i czy była świadoma istnienia Weavera? Nie ma na to dowodów.

W tamtych latach w Stanach Zjednoczonych nie było jeszcze przepisów regulujących wykorzystanie zwłok do badań naukowych, dlatego też nie istnieje żadna dokumentacja na ten temat. W rzeczywistości anatomia jako nauka była dopiero w powijakach i niewiele było osób chętnych do przekazania swoich ciał do sekcji zwłok.

Jednak oczywiście nie możemy wykluczyć takiej możliwości. Według jednej z wersji, sugerującej, że Cole pracowała w college'u, praca Weaver uderzyła ją tak bardzo, że było to powodem poświęcenia.

Bardziej przyziemna wersja jest taka, że Cole była biedna, więc mogła przekazać swoje ciało nauce, aby nie obciążać rodziny kosztami pochówku.

Możliwe też, że ciała zmarłej po prostu nikt nie zabrał, więc uniwersytet je wykupił.

W najgorszym przypadku mogło być tak, że ciało czarnoskórej kobiety zostało skradzione lub potajemnie sprzedane lekarzom, wiedząc, że nikt nie zbada takiego przypadku.

Ale ostatecznie wszystko sprowadza się do braku jakiejkolwiek dokumentacji na poparcie jakiejkolwiek teorii.

Nie znaleziono również żadnych osobistych notatek ani pamiętników Weaver, więc profesor również nie jest w stanie rzucić żadnego światła na tę tajemnicę.

Drexel University przyznaje również, że istnieje wiele ciemnych miejsc w tej historii, które uniemożliwiają jej autentyczność i pisze, że "wszystkie ludzkie szczątki zasługują na szacunek i cześć".

"Zbiory archiwalne Drexel University College of Medicine zawierają kompletny wypreparowany okaz ludzkiego rdzeniowego układu nerwowego, stworzony przez anatoma dr Rufusa B. Weavera w 1888 roku. Do tego czasu okaz ten został uznany za ważne narzędzie dydaktyczne w dziedzinie neuronauki, a w ciągu następnego stulecia stał się znany w całym świecie medycznym jako Harriet" - czytamy na stronie uniwersytetu.

Akt zgonu z 1888 roku wskazuje, że sekcja została nazwana na cześć "Harriet Cole, ciemnoskórej kobiety, której nieodebrane ciało zostało zabrane do Hahnemann College".

W 2018 r. uniwersytet zaczął dowiadywać się faktów na temat "Harriet", ale od tego czasu nic nowego nie zostało ujawnione naukowcom.

Rufus Weaver i "szkielet" nerwów

Jeśli chodzi o Weavera, rozpoczął on pracę w dziedzinie anatomii pod koniec amerykańskiej wojny secesyjnej. W tym czasie jego ojciec, który również był naukowcem, zajmował się identyfikacją ciał poległych żołnierzy pochowanych w masowych grobach. Kiedy jednak jego ojciec zginął w wypadku kolejowym, Weaver kontynuował swoją pracę.

Znalazł się w Hahnemann College w 1879 roku, kiedy to objął stanowisko demonstratora i instruktora anatomii, co wiązało się z przeprowadzaniem sekcji zwłok ze studentami.

W 1888 roku Weaver otrzymał ciało Cole'a i postanowił stworzyć coś, czego nikt wcześniej nie widział. Przeprowadził pierwszą w historii operację usunięcia, a następnie ponownego złożenia całego układu nerwowego.

Weaver usuwał nerw po nerwie z niezwykłą precyzją, a następnie owinął każdy z nich gazą i pokrył farbą na bazie ołowiu, która zachowała nerwy do naszych czasów. Następnie ponownie połączył wszystkie nerwy w jeden system wraz z oczami.

Cała praca zajęła lekarzowi około pięciu lub sześciu miesięcy.

Początkowo kolosalny eksponat był wykorzystywany do nauczania studentów, ale kiedy koledzy Weavera dowiedzieli się o nim, nazwali jego pracę "cudem cierpliwości i umiejętności w sekcji, którego nigdy wcześniej nie widziano".

Następnie "Harriet" była wystawiana w całym kraju aż do lat 60-tych, kiedy to wróciła do Hahnemann College, gdzie nadal jest częścią wystawy.

Po Weaver podobna operacja została przeprowadzona tylko trzy razy.

Wcześniej OBOZREVATEL opowiedział o tym, jakie było pierwsze w historii zdjęcie DNA i kto je wykonał.

Subskrybuj kanały OBOZREVATEL w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.