Zderzenie asteroidy z Ziemią może być znacznie bardziej katastrofalne w skutkach, niż sądzili naukowcy

Konsekwencje uderzenia asteroidy w Ziemię są prawdopodobnie znacznie bardziej katastrofalne, niż wcześniej sądzili naukowcy. Faktem jest, że nasza planeta jest dobra w ukrywaniu blizn wynikających z takich kosmicznych incydentów. Takie błędne obliczenia mogą okazać się prawdziwym problemem dla ludzkości.

Taką opinię wyraził James Garvin, główny naukowiec w Centrum Lotów Kosmicznych Goddard NASA. Jak pisze Science Alert, według naukowca błędne obliczenia mogą doprowadzić do tego, że upadek asteroidy pociągnie za sobą znacznie większe zniszczenia niż przewidywano, a to może przerodzić się w tragedię.

Jeśli ma rację, prawdopodobieństwo zderzenia z czymś nieprzyjemnym może być wyższe niż sugerują obecne szacunki.

Podczas prezentacji swojego badania Garvin wymownie wyjaśnił, że błędy w obliczeniach spowodują, że "może się wydarzyć poważne gówno".

Najsłynniejszy ze wszystkich upadków meteorytów, który doprowadził do wyginięcia dinozaurów, miał miejsce 66 milionów lat temu, wysadzając dziurę w skorupie ziemskiej w miejscu współczesnego Półwyspu Jukatan. Była to 10-kilometrowa asteroida podobna do tych, które spadły na Ziemię około 100 milionów lat temu.

Naukowiec zauważył jednak, że nawet znacznie mniejsze asteroidy, po uderzeniu w Ziemię, mogą wyrzucić wystarczającą ilość pyłu, aby pokryć planetę i potencjalnie doprowadzić do lat głodu. Według niektórych szacunków, asteroidy wielkości kilometra uderzające w Ziemię zdarzają się średnio co plus minus 600 000 lat.

Obliczenie dokładnej daty takiego uderzenia jest praktycznie niemożliwe, naukowcy starają się obserwować niebo, aby upewnić się, że nie przegapią potencjalnego zagrożenia z kosmosu, ale jest prawdopodobne, że badania Ziemi również mogą dostarczyć nam potrzebnych danych.

Mówimy o kraterach pozostawionych przez uderzenia asteroid, które mogą nam wiele powiedzieć o tym, co wydarzyło się w przeszłości. Jedynym problemem jest to, że coraz trudniej jest "odczytać" te kratery ze względu na dynamiczne wiatry, wodę i procesy tektoniczne, które nieustannie zachodzą na powierzchni Ziemi.

Garvin i jego zespół przeanalizowali nowe zdjęcia satelitarne o wysokiej rozdzielczości, aby zbadać pozostałości niektórych z największych kraterów uderzeniowych powstałych w ciągu ostatniego miliona lat.

Analiza ujawniła, że niektóre z tych kraterów mają słabe pierścienie poza tym, co uważano za ich zewnętrzne krawędzie. To w rzeczywistości czyni je większymi niż wcześniej sądzono.

Na przykład, powiedział Garvin, krater w Kazachstanie o nazwie Zhamanshin powstał w wyniku uderzenia asteroidy o średnicy 200-400 metrów i ma około 12-14 kilometrów szerokości. Uderzenie miało miejsce około 90 000 lat temu - jest to "najmłodsze" zderzenie, które mogłoby potencjalnie doprowadzić do zimy nuklearnej na Ziemi.

Jednak według nowej analizy skutki tego zderzenia były prawdopodobnie znacznie większe. Według nowych obliczeń pierwotny krater miał około 30 kilometrów średnicy.

Średnice krawędzi trzech innych dużych kraterów badanych przez zespół Garvina również "urosły". Wszystkie z nich podwoiły lub potroiły swój rozmiar.

Badacze nie wykluczają jednak, że ich wnioski mogą być nieco przedwczesne. Możliwe, że to, co uważają za nowe pierścienie kraterów, to tylko gruz, który został wyrzucony podczas uderzenia i rozpadł się z powrotem. Naukowcy nie wykluczają również, że mają do czynienia z danymi fantomowymi.

Niemniej jednak Garvin jest przekonany, że takie badania są ważne do przeprowadzenia, aby ludzkość była lepiej przygotowana na prawdopodobną katastrofę.

Wcześniej OBOZREVATEL informował o tym, czego naukowcy z NASA dowiedzieli się po staranowaniu asteroidy Dimorphos i dlaczego nie wszystko poszło zgodnie z planem.

Subskrybuj kanały OBOZREVATEL w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.