Kraina całkowitego "nie": Zakazy w ZSRR, o których żaden fan "sowki" ci nie powie

Związek Radziecki jest często wspominany przez zwolenników tego reżimu jako kraj z wieloma możliwościami i gwarancjami socjalnymi. Prawdopodobnie wielokrotnie słyszałeś od nich o najsmaczniejszych radzieckich lodach i szynce z trzema kopiejkami, ale o poważnym ograniczeniu praw człowieka dowiedziałeś się już z książek historycznych.

Za kulisami utopijnego sowieckiego obrazu kryła się surowa cenzura i wiele absurdalnych zakazów. Bloger i badacz życia codziennego w ZSRR Maxim Mirovich opowiada nam o nich więcej.

W rzeczywistości nie jest zaskakujące, że fani ZSRR nie mogą spojrzeć na to trzeźwo i przyznać, że życie w ZSRR nie było najlepsze. Większość ludzi mogła naprawdę myśleć, że życie w Związku Radzieckim było łatwe i beztroskie, ponieważ nigdy nie widzieli żadnych alternatyw.

Podróżowanie za granicę

Pamiętaj, z jaką ekstazą byli obywatele ZSRR wspominali swoje podróże do innych krajów. Nie jest to zaskakujące, ponieważ niezwykle trudno było wtedy wyjechać, w związku z czym około 98% ludzi nigdy nie widziało niczego poza "sowietami", ale znało wiele plotek o "rozpadającym się Zachodzie".

Nie można było wyjechać bez tak zwanego pozwolenia władz i posiadania "powodów do wyjazdu". Tylko ci, którzy musieli jeździć na konferencje naukowe, sympozja lub wycieczki Komsomołu, mogli zobaczyć świat.

Ponadto przed podróżą trzeba było przejść wiele kontroli, aby władze mogły ostatecznie zdecydować, czy mogą pozwolić swojemu poddanemu na wyjazd za granicę.

Podróżowanie po ZSRR

Mogłoby się wydawać, że skoro nie można było wyjechać za granicę, to można było swobodnie poruszać się po ZSRR, ale nie. Oczywiście, ludzie mogli wędrować po górach, lasach itp., ale niemożliwe było dowolne przemieszczanie się do Moskwy, Mińska czy Kijowa.

W tym celu stworzono instytucję "propiska". Praktycznie zabraniała ona swobodnego przemieszczania się bez, na przykład, zwolnienia z pracy od gospodarza.

A na wyjazd poza wieś trzeba było uzyskać zgodę rady wiejskiej. W każdym razie podróż nie mogła trwać dłużej niż 30 dni.

Krytyka władz

Po dojściu bolszewików do władzy w ZSRR zabroniona była jakakolwiek krytyka władz. Istniał nawet prawdziwy artykuł karny za "agitację antyradziecką".

W tamtych czasach nie można było nawet wyrazić swoich przemyśleń na temat systemu w kuchni własnego domu, ponieważ sąsiedzi mogliby donieść. Jeśli zasugerowałeś, że w kraju mogą być jakieś problemy, prawdopodobnie jesteś ukrytym antysowietem.

Biznes

Jedynym przedsiębiorcą w ZSRR było państwo, więc wszyscy przedsiębiorcy zostali uznani za "darmozjadów i spekulantów" i zdelegalizowani. Ludzie nie mogli w żaden sposób realizować swojego prawa do samozatrudnienia, ponieważ władze wiedziały lepiej, kto, gdzie i dla kogo powinien pracować.

Ci, którzy próbowali odsprzedawać towary, byli nazywani "spekulantami". Państwo walczyło z nimi osobno, choć samo było zaangażowane w taką działalność. Tylko ono kupowało towary za granicą i odsprzedawało je na rynku krajowym.

Waluta

Sam ZSRR posiadał rezerwy walutowe, ponieważ zarówno kupował towary za granicą, jak i sam sprzedawał surowce, ale zwykłym obywatelom surowo zabroniono posiadania waluty. Osoba, która miała pieniądze, mogła zacząć czuć się wolna i chcieć opuścić kraj w dowolnym momencie. Dlatego istniał artykuł karny za przechowywanie obcej waluty.

W późnym ZSRR "najsilniejszą walutą" był alkohol, którego butelki były używane do płacenia za pracę u lekarzy, hydraulików itp.

Książki

Być może słyszałeś mit, że ZSRR był krajem, w którym wielu ludzi czytało. Powstał on poprzez policzenie całkowitej ilości makulatury sprzedanej ludności, która była duża, ponieważ państwo miało monopol na drukowanie książek i dostarczało ludności mnóstwo śmieci w pięknych okładkach.

ZSRR publikował głównie nudną klasykę i literaturę naukową. Obywatele radzieccy nie słyszeli o światowej literaturze popularnej, takiej jak Kafka, Orwell czy Bertrand Russell.

Co więcej, nawet niektórzy radzieccy pisarze byli zakazani. Wszystko to pozostawiło ogromną lukę intelektualną w życiu całych pokoleń.

Edukacja

Pomimo wszystkich mitów, nadal niemożliwe było uzyskanie bezpłatnej edukacji w ZSRR. Od 1940 r. edukacja w szkołach metropolitalnych kosztowała 200 rubli rocznie, w szkołach prowincjonalnych - 150, a za uniwersytety płacono 2 razy drożej.

Za rządów Chruszczowa bezpośrednie płatności za szkolnictwo wyższe zostały faktycznie anulowane. Jednak po ukończeniu studiów student musiał pracować przez 2 lata przy dystrybucji. Oczywiście nie można było odmówić.

Nieruchomości

W ZSRR nie było wolnego rynku nieruchomości. Oznacza to, że nie można było ani kupić mieszkania, ani sprzedać własnego. W ten sposób obywatele radzieccy zostali pozbawieni niezbywalnego prawa do własności prywatnej.

Jednak w późniejszym okresie ZSRR możliwa była sprzedaż mieszkań spółdzielczych, ale tylko członkom spółdzielni. Istniała również tak zwana "sprzedaż pośrednia", kiedy ludzie niezależnie uzgadniali wymianę, w wyniku której jedna ze stron otrzymywała niewypowiedzianą rekompensatę pieniężną. Wszystko to jednak odbywało się poza prawem.

Wcześniej OBOZ.UA opowiedział o całkowitej kontroli w ZSRR i dlaczego cena była podawana bezpośrednio na towarach.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.