Mścisław Czernow

Mścisław Andriejewicz Czernow jest ukraińskim reżyserem filmowym, fotoreporterem, korespondentem wojennym i pisarzem. Zdobył Oscara 2024 za film dokumentalny "20 dni w Mariupolu".

Krótka biografia

Mścisław Czernow urodził się w 1985 roku w Charkowie.

Od 2005 r. pracował jako fotograf w charkowskiej agencji informacyjnej MediaPort.

Trzy lata później otrzymał swoją pierwszą nagrodę na lokalnej wystawie fotograficznej "Charków. Miasto oczami mieszkańców", a także zorganizował swoją pierwszą osobistą wystawę fotograficzną "Musica per somnia". Została ona zorganizowana po tym, jak dyrektor Filharmonii Charkowskiej, Yuri Yank, był pod wrażeniem zdjęć japońskiej skrzypaczki Sayaki Shoji wykonanych przez Chernova.

W 2009 roku Chernov ponownie wyróżnił się jako fotograf, zajmując pierwsze miejsce na wystawie fotograficznej "Prawie utracony Charków", pokazującej zniszczenie starej architektury miasta.

Następnie współpracował z międzynarodowym projektem "Children of Chernobyl", Novick Cardiac Alliance, a także mieszkał w Kambodży, gdzie fotografował lokalne projekty kulturalne i medyczne.

W 2013 roku Chernov, który pracował już w ponad czterdziestu krajach na całym świecie, został doceniony w kraju, zdobywając pierwsze miejsce w konkursie Ukraiński Fotograf Roku w kategorii fotografii dokumentalnej. W tym samym czasie zdobył nagrodę Pentax Awards Ukraine 2013 i tytuł Najlepszego Fotografa Prasowego Ukrainy (nominacja za portret).

W tym samym roku jego projekt artystyczny-instalacja "Patrząc w okna" stał się bardzo popularny. W ramach projektu powiększone stare fotografie zostały umieszczone w oknach opuszczonych budynków. Projekt ten był powtarzany w kolejnych latach.

Dziennikarstwo dokumentalne

W 2013 roku Chernov znalazł się w Stambule w samym środku gwałtownych protestów w parku Gezi i na placu Taksim. Po tym wydarzeniu postanowił przestawić się z fotografii fabularnej na relacjonowanie konfliktów i wojen.

Euromajdan

Pod koniec 2013 r. Chernov znalazł się w centrum Kijowa, które ogarnęły masowe protesty przeciwko rządom Wiktora Janukowycza. Podczas wszystkich gwałtownych wydarzeń, Chernov cały czas znajdował się w centrum wydarzeń, przez co sam ucierpiał. W związku z tym został kilkakrotnie zaatakowany i ranny. W szczególności na początku grudnia 2013 r. funkcjonariusze milicji zranili go w rękę, podarli legitymację dziennikarską i zniszczyli sprzęt fotograficzny.

W styczniu 2014 r. policjant rzucił w Chernova granatem świetlnym z oznaczeniem "Press", który ranił fotografa odłamkami w nogi i oczy.

To właśnie wtedy Chernov rozpoczął współpracę z Associated Press.

Wojna we wschodniej Ukrainie i inne punkty zapalne

W 2014 roku zaczął relacjonować inwazję Federacji Rosyjskiej na wschodnią Ukrainę. Jako jeden z pierwszych zrobił zdjęcie lotu Malaysia Airlines Flight 17 zestrzelonego w Donbasie. Za swoje reportaże otrzymał nagrodę Royal Television Society dla Młodego Talentu Roku.

Następnie relacjonował wojnę w Syrii, bitwę o Mosul w Iraku i europejski kryzys migracyjny.

W 2017 r. w Mosulu kula snajpera przebiła kamerę Chernova i utkwiła w jego kamizelce kuloodpornej.

W tym czasie jego zdjęcia i reportaże wideo pojawiały się już w wielu światowych mediach.

Wiosną 2020 r. Czernow pracował w Libii i Syrii oraz relacjonował kryzys migracyjny w Turcji. Relacjonował również pandemię COVID-19 na Ukrainie.

Pracował również na Białorusi, relacjonując wybory prezydenckie i późniejsze protesty po ogłoszeniu Łukaszenki zwycięzcą wyborów.

W Mińsku Czernow został zatrzymany przez białoruskie organy ścigania i pobity w areszcie śledczym, zanim obudził się w karetce pogotowia.

Zdjęcia i filmy zrobione przez Czernowa podczas protestów pokazały, że protestujący Alaksandr Tarajkouski został zastrzelony z bliskiej odległości przez milicję 10 sierpnia 2020 r. w Mińsku. Od tego czasu Czernow został deportowany z kraju i odmówiono mu dalszej akredytacji.

20 dni w Mariupolu

W dniu pełnej inwazji Rosji, 24 lutego 2022 r., Czernow udał się wraz z zespołem Associated Press do Mariupola. Tam przez 20 dni filmowali wszystkie okropności wojny w oblężonym mieście. W szczególności następstwa rosyjskiego nalotu na szpital położniczy nr 3.

Z materiału, który cudem udało się wydostać z Mariupola, stworzyli później film dokumentalny "20 dni w Mariupolu", który odniósł wiele zwycięstw na poziomie światowym, a także zdobył Oscara 2024 za najlepszy film dokumentalny.