Dmitrij Kapranow

Dmytro Vitaliy Kapranov jest ukraińskim pisarzem, wydawcą, osobą publiczną i blogerem. Jest bratem bliźniakiem Witalija Kapranowa.

Krótka biografia

Dmitrij Kapranow urodził się 24 lipca 1967 r. w Dubasari (współczesna Mołdawia).

Następnie przeprowadził się z rodziną do Ochakowa w obwodzie mikołajowskim, gdzie ukończył szkołę średnią, w której nie uczono języka ukraińskiego. Dmytro i jego brat ukończyli również szkoły sportowe (zapasy grecko-rzymskie) i muzyczne (fortepian).

Dmytro i Witalij zdobyli wyższe wykształcenie w Uralskim Instytucie Politechnicznym w Swierdłowsku (Federacja Rosyjska) i Moskiewskim Instytucie Energetyki.

W 1988 roku bracia poślubili siostry bliźniaczki i przeprowadzili się do Moskwy, gdzie pracowali w branży farmaceutycznej i winiarskiej, a także zajmowali się działalnością wydawniczą, publikując ukraińską gazetę Tyndy-Ryndy i ukraiński magazyn beletrystyczny Brothers w stolicy RF.

W tym czasie Dmytro i Witalij rozpoczęli również pracę nad swoją pierwszą książką "Kobzar 2000", ukończoną 10 lat później już w Kijowie, po powrocie na Ukrainę. W obliczu problemu ze znalezieniem wydawcy dla książki, bracia postanowili wziąć sprawy w swoje ręce i zostać wydawcami.

Już w 1998 roku wydali katalog książek pocztą "Knigonosha", który zawierał książki ze wszystkich wydawnictw, niezależnie od roku wydania. Zebrano 600 tytułów.

Rok później Kapranowowie, we współpracy z kanałem telewizyjnym "1+1", zorganizowali pierwszy konkurs ukraińskiej literatury obyczajowej "Złoty Babaj". W którym zwyciężyła powieść "Klucz" Wasyla Shklyara.

Wydawnictwo Green Dog

W 2000 r. bracia założyli wydawnictwo "Green Dog", którym sami kierowali.

Rok później ukazał się "Kobzar 2000", który został zilustrowany przez Vladislava Yerko.

Następnie wydawnictwo braci opublikowało inne ich książki, a także współczesną literaturę ukraińską.

Wydawnictwo opublikowało również 80-stronicową "Rysunkową historię niepodległości Ukrainy" autorstwa Kapranovsa.

Działalność publiczna

W 2004 roku, protestując przeciwko decyzji ukraińskiego rządu o zaprzestaniu finansowania wydawania książek, bracia Kapranov wraz z innymi pisarzami spalili rękopis nowej powieści pod budynkiem Gabinetu Ministrów. Ponieważ akcja zyskała duży rozgłos, rząd ostatecznie zmienił swoją decyzję.

W tym samym roku bracia zaczęli wydawać gazetę literacką o nazwie The Reader's Friend, która ukazywała się dwa razy w miesiącu.

Od 2005 r. Kapranowowie uruchomili projekt "Akademia Gogola", który od 2024 r. działa w formacie strony internetowej gak.com.ua. Projekt pozwala każdemu publikować swoje prace i otrzymywać opinie lub recenzje.

W 2011 r. bracia otworzyli pierwszy ogólnoukraiński konkurs sobowtórów Tarasa Szewczenki.

We wrześniu 2019 r. bracia Kapranov założyli kanał YouTube "Wimię Tarasa Szewczenki", na którym publikują filmy o historii Ukrainy.

Wojna na Ukrainie

Od początku pełnej inwazji Federacji Rosyjskiej w dniu 24 lutego 2022 r. bracia chwycili za broń i bronili Kijowa przed okupantami w szeregach pułku Azow.

Śmierć

W dniu 16 kwietnia 2024 r. na stronie braci na Facebooku pojawiła się wiadomość o śmierci Dmitrija Kapranowa.

Bibliografia braci Kapranowów

• Ruta (Kijów: Nora-druk, 2020).

• Papierowi żołnierze. (Kijów: Nora-druk, 2019).

• Svrava Sivogo. (Kijów: Nora-druk, 2018).

• Majdan. Akta Taemeni. (Kijów : Nora-druk, 2017).

• Forget-richka. (Kijów: Nora-druk, 2016).

• Shchodennik my secretary. (Kijów: Gamazin, 2011).

• Kobzar 2000 + Novi rodzili + Nainovishi rodzili (Kijów: Zeleniy pes, 2010).

• Zoryaniy Vuyko. (Kijów: Zeleniy Pes, 2009).

• Novi rozdili to Kobzar 2000. (Kijów: Zelenij Pes, 2008).

• Prawo braci Kapranowyczów. (Kijów: Zelenij Pes, 2007).

• Rozmir machechennya. (Kijów: Zelenij Pes, 2006).

• Privorotne zilla. (Kijów: Zelenij Pes, 2004).

• Kobzar 2000. (Kijów: Dzherela M, 2001).