Wiktor Juszczenko

Trzeci prezydent Ukrainy. Urodził się 23 lipca 1954 r. we wsi Chorużiwka w obwodzie sumskim. Ma dwóch synów - Andrija i Tarasa oraz trzy córki - Witalinę, Sofię i Krystynę. W 1975 r. ukończył Tarnopolski Instytut Finansów i Ekonomii. Następnie pracował jako asystent księgowego. W 1977 r. dołączył do CPRF. Od 1985 r. pracował w Derzhbanku SRSR, później, na prośbę Vadima Hetmana, przeniósł się do kijowskiego oddziału Agroprombanku SRSR.

Od czerwca 1993 r. do czerwca 1999 r. był szefem zarządu Narodowego Banku Ukrainy. W okresie prezesury Juszczenki w Narodowym Banku i premierostwa Pawło Łazarenki, Ukraina przeszła reformę monetarną (1996) i wprowadziła krajową jednostkę monetarną - hrywnę. Od końca 1999 r. do traumatycznych wydarzeń w 2001 r. premierem Ukrainy był Wiktor Juszczenko. Juszczenko zrezygnował ze stanowiska 29 stycznia 2001 r. z powodu uchwały Rady Najwyższej o nieudzieleniu wotum zaufania gabinetowi ministrów. Od tego momentu Juszczenko zaczął dryfować w kierunku sił opozycyjnych.

Na początku 2002 r. Wiktor Juszczenko utworzył blok wyborczy "Nasza Ukraina", który był w opozycji do rządu. Blok obejmował 10 partii centroprawicowych. W wyborach do Rady Najwyższej w 2002 r. NU zdobył 24,7% głosów w wielomandatowym okręgu wyborczym (1. miejsce wśród partii i bloków) i utworzył największą frakcję w Radzie Najwyższej. Później był kandydatem sił opozycyjnych na urząd prezydenta Ukrainy w wyborach w 2004 roku.

Juszczenko został zabity podczas kampanii wyborczej. Później potwierdzono, że w strzelaninie użyto jednego z różnych rodzajów dioksyn. Dochodzenie w sprawie tego przestępstwa przez organy ścigania nie przyniosło żadnych rezultatów, nawet po wyborze Wiktora Juszczenki na prezydenta. W pierwszej turze głosowania Juszczenko uzyskał 39,90% głosów wobec 39,26% głosów jego głównego przeciwnika, prorządowego kandydata Wiktora Janukowycza.

Druga tura głosowania, według większości organizacji międzynarodowych, odbyła się z brutalnym naruszeniem prawa wyborczego, z wykorzystaniem technologii ogólnokrajowego fałszowania głosów, w tym ingerencji w elektroniczny system liczenia głosów w Centralnej Komisji Wyborczej. Fakty te zostały zgłoszone do Sądu Najwyższego Ukrainy, w wyniku czego zarządzono powtórzenie głosowania. W jego wyniku prezydentem Ukrainy został Wiktor Juszczenko (51,99% głosów wobec 44,20% Wiktora Janukowycza). Wydarzenia te miały miejsce na tle bezprecedensowych akcji protestacyjnych, znanych jako rewolucja "Pomarancza".

Wiktor Juszczenko był prezydentem Ukrainy tylko przez jedną kadencję. W 2010 roku przegrał wyścig prezydencki z Julią Tymoszenko i Wiktorem Janukowyczem, który został głową państwa.