Vasyl Shklyar

Pisarz i działacz polityczny.

Urodził się w 1951 r. w Czerkaszczynie. Decyzją Komitetu Narodowej Nagrody Ukrainy został laureatem Nagrody Szewczenki 2011 (za powieść "Zalishenets. Chory kruk" - opowiadającą o wydarzeniach z lat 20. w Chołodnim Jarze).

Vasil Shklyar został studentem Uniwersytetu Kijowskiego imienia Szewczenki w 1968 roku, z którego nie został usunięty. Przeniósł się na Uniwersytet w Erywaniu, gdzie ukończył studia w 1972 roku.

Po otrzymaniu dyplomu pracował w prasie, a od 1986 r. zaczął pracować jako pisarz. Pisał prozę, opublikował kilkanaście książek, w tym powieści "Blaszana sowa", "Nostalgia", zbiory nowel i opowidań "Śnieg", "Żiwica". Członek Związku Pisarzy Ukraińskich od 1978 roku. W latach 1988-1998 zajmował się dziennikarstwem politycznym, był w "gorących punktach". To doświadczenie zostało później odtworzone w powieści "Elemental".

Kariera polityczna Shklyara rozpoczęła się u zarania niepodległości Ukrainy - w 1991 r. został członkiem Prowodu Ukraińskiej Partii Republikańskiej.

W 1998 r. kandydował do Rady Najwyższej jako członek bloku wyborczego Frontu Narodowego. Popularność jako pisarz przyniosła mu publikacja powieści "Klucz" (1999).

W latach 2000-2004 pracował jako redaktor naczelny wydawnictwa "Dnipro".

Nazwisko Vasila Shklyara zyskało szczególny rozgłos dzięki jego demonstracyjnej odmowie przyjęcia Nagrody Szewczenki w 2011 roku. Motywacją do takiego działania był fakt, że stanowisko ministra nauki, kultury i edukacji na Ukrainie zajmował Dmytro Tabacznyk. Shklyar powiedział, że odmówi przyjęcia wysokiego odznaczenia w czasie, gdy stanowisko to będzie zajmowane przez faworyzowanego urzędnika.