Walentina Matwienko

WalentinaMatwijenko jest przewodniczącą Rady Federacji Federacji Rosyjskiej.

Krótka biografia

Walentyna Matwijenko urodziła się 7 kwietnia 1949 r. w Szepietiwce w obwodzie chmielnickim na Ukrainie.

Wykształcenie wyższe zdobyła w Sankt Petersburgu, gdzie w 1972 r. ukończyła Instytut Chemiczno-Farmaceutyczny.

Matvienko rozpoczęła karierę polityczną w czasach sowieckich. Zaczynała jako sekretarz jednego z komitetów rejonowych Leningradzkiego Komsomołu, a w 1989 r. osiągnęła rangę i mandat deputowanej ludowej ZSRR.

W 1991 roku Matvienko weszła do sfery dyplomatycznej. Aż do upadku Związku Radzieckiego pracowała jako ambasador ZSRR na Malcie. Pozostała na tym samym stanowisku podczas tworzenia Federacji Rosyjskiej, reprezentując nowy kraj na Malcie do 1994 roku.

Walentina Matwienko wygrała wybory gubernatorskie w Sankt Petersburgu w 2003 roku.

W sierpniu 2011 r. Walentina Matwienko została członkiem rosyjskiej Rady Federacji, a pod koniec września tego samego roku została mianowana szefową Rady Federacji.

W Rosji Walentina Matwienko zasłynęła z aktywnego poparcia projektu ustawy o podniesieniu wieku emerytalnego.

Antyukraińskie stanowisko

Walentina Matwienko przewodniczyła posiedzeniu Rady Federacji, na którym podjęto decyzję o zezwoleniu Władimirowi Putinowi na użycie rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie. W rzeczywistości to właśnie od tej zgody rozpoczęła się oficjalna część aneksji Krymu.

Na Ukrainie Matwijenko została pozbawiona wszystkich swoich odznaczeń i tytułów. Decyzją ukraińskiej Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony zakazano jej wjazdu na terytorium Ukrainy.

Kiedy Unia Europejska i Stany Zjednoczone nałożyły szereg sankcji na Rosję i rosyjskich urzędników, Matwijenko również została nimi dotknięta. Zakazano jej wjazdu do UE, a także USA, Australii i Kanady, a wszystkie aktywa Matwijenko w UE zostały zamrożone. Jednocześnie w Rosji Walentina Matwienko została odznaczona orderem "Za Zasługi dla Ojczyzny" i jest jego pełnoprawnym kawalerem.