Leonid Kuczma

LeonidKuczma jest drugim prezydentem Ukrainy.

Krótka biografia

Urodził się 09 września 1938 r. w rejonie nowogrodzko-siewierskim, obwód czernigowski.

Wykształcenie

Dniepropietrowski Uniwersytet Państwowy, wydział fizyki i technologii (1960)

Doświadczenie zawodowe

Od 1960 r. - inżynier, starszy inżynier, główny projektant, asystent głównego projektanta biura projektowego rakiet i przestrzeni kosmicznej Jużnoje.

W 1966 r. - Kierownik techniczny testów na kosmodromie Bajkonur.

Od 1975 r. - Zwolniony sekretarz komitetu KPZR w Jużnoje, później - w Zakładach Budowy Maszyn PO Jużny.

Od 1982 r. - Pierwszy zastępca generalnego konstruktora PA Jużmasz.

W 1986 r. - Decyzją Biura Politycznego Komitetu Centralnego KPZR został mianowany dyrektorem generalnym PA Jużmasz.

Od 1990 r. - deputowany ludowy Rady Najwyższej Ukrainy. - W 1990 r. został zastępcą ludowym Rady Najwyższej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej i członkiem Komitetu Obrony i Bezpieczeństwa Państwowego.

W latach 1992-1993 - premier Ukrainy z najszerszymi możliwymi uprawnieniami. - W latach 1992-1993 był premierem Ukrainy z szerokimi uprawnieniami, w tym prawem do wydawania dekretów i mianowania szefów samorządów lokalnych. Po wyborze na to stanowisko obiecał nauczyć się języka ukraińskiego, którego nie znał. Obietnicę tę spełnił.

Od 1993 r. - Przewodniczący Ukraińskiego Związku Przemysłowców i Przedsiębiorców.

Wybór prezydenta

W 1994 r. Kuczma został wybrany na prezydenta Ukrainy. Pokonał ówczesnego prezydenta Leonida Krawczuka przewagą 1,9 miliona głosów. Prowadził kampanię na rzecz unii z Rosją i oficjalnego statusu języka rosyjskiego, ale nie spełnił tych obietnic po wygraniu wyborów.

W 1999 r. został wybrany na drugą kadencję prezydencką. Jego głównym przeciwnikiem był lider Komunistycznej Partii Ukrainy, Petro Symonenko. Uzyskał on niecałe 5 milionów głosów.

Morderstwo Gongadze

W listopadzie 2000 r. lider Partii Socjalistycznej Ołeksandr Moroz oskarżył prezydenta Kuczmę o zorganizowanie zabójstwa opozycyjnego dziennikarza Heorhija Gongadze. Oskarżenia opierały się na nagraniach audio dostarczonych przez majora Państwowej Służby Bezpieczeństwa Mykolę Melnychenko. Doprowadziło to do masowych protestów domagających się dymisji Kuczmy i ukarania osób zamieszanych w morderstwo.

W marcu 2011 r. Prokuratura Generalna wszczęła sprawę karną przeciwko Leonidowi Kuczmie w związku z podejrzeniem nadużycia władzy i wydawania nielegalnych rozkazów kierownictwu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, co doprowadziło do śmierci Georgija Gongadze.

Po zakończeniu prezydentury

Po zakończeniu drugiej kadencji stanął na czele Fundacji Prezydenckiej "Ukraina".

TAG na Donbasie

Po wybuchu rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego w Donbasie Kuczma dołączył do utworzonej Grupy Trójstronnej na rzecz rozwiązania konfliktu we wschodniej Ukrainie.

Był zaangażowany w kwestię Donbasu do października 2018 r., kiedy to ogłosił wycofanie się z TAG.

W czerwcu 2019 r. nowo wybrany prezydent Wołodymyr Zełenski poprosił Kuczmę o ponowne przewodniczenie ukraińskiej stronie TAG. Kuczma zgodził się i kontynuował pracę w TAG do 28 lipca 2020 r., kiedy to ponownie ogłoszono jego odejście.

Rodzina

Leonid Kuczma jest żonaty, ma córkę i dwoje wnucząt.

Kuczma jest blisko związany z jednym z najbogatszych ludzi na Ukrainie, szefem korporacji Interpipe, Wiktorem Pinczukiem. Córka Kuczmy, Olena, jest żoną Pinczuka i byłą żoną szefa Chornomornaftohazu, Igora Franczuka, syna byłego premiera Krymu Anatolija Franczuka.