Elvis Presley

Elvis Aaron Presley urodził się 8 stycznia 1935 roku w mieście Tupelo w stanie Mississippi. Jego ojciec Vernon pracował jako kierowca ciężarówki, a matka Gladys Love była krawcową. Elvis dorastał jako cichy i skromny chłopiec, dla którego najważniejszą osobą na świecie była zawsze jego matka. Swoją pierwszą gitarę dostał w wieku ośmiu lat; po raz pierwszy wyszedł na scenę w wieku 10 lat, biorąc udział w konkursie młodych talentów. W tym samym roku jego rodzina przeprowadziła się do Memphis w stanie Tennessee - według oficjalnej wersji jego ojciec znalazł tam pracę, ale w rzeczywistości ukrywał się przed prawem po przewiezieniu przesyłki z przemytem alkoholu.

Większą część dzieciństwa Presley spędził w Memphis, gdzie wchłonął mieszankę wpływów, od country przez bluesa po gospel. W szkole od czasu do czasu występował na koncertach, ale nigdy nie myślał o profesjonalnej karierze piosenkarza. Po ukończeniu szkoły Elvis podjął pracę jako kierowca ciężarówki, a swoje pierwsze nagrania studyjne wykonał w wolnym czasie, dla zabawy i aby zadowolić matkę.

Elvis dokonał tych osobistych nagrań w nowo otwartej wytwórni Sun Records - i tak się złożyło, że właściciel wytwórni, Sam Phillips, szukał białego piosenkarza, który wykonywałby muzykę z "czarnym" nastrojem. Phillips znalazł Presleya, gitarzystę i basistę, i we trójkę nagrali debiutancki singiel "That's All Right, Mama", własną wersję piosenki bluesmana Arthura Cradupa. Następnie ukazały się cztery kolejne single, które wielu badaczy uważa za najmocniejsze dzieło Elvisa - "Blue Moon of Kentucky", "Good Rockin' Tonight", "Baby Let's Play House" i "Mystery Train".

Pod koniec 1955 roku "Mystery Train" osiągnął pierwsze miejsce na krajowej liście przebojów country, a duże wytwórnie były zainteresowane Elvisem. Pod koniec 1955 roku Sam Phillips sprzedał kontrakt Presleya wytwórni RCA za 35 000 dolarów - w tamtym czasie była to niemal astronomiczna kwota.

Pierwszy singiel dla RCA, "Heartbreak Hotel", początkowo sprzedawał się bardzo wolno - ale wkrótce Elvis został zaproszony do pojawienia się w krajowej telewizji, a singiel został natychmiast zdjęty z półek. Presley stał się supergwiazdą z dnia na dzień - jego single rozeszły się jak ciepłe bułeczki, a jego pierwsza pełnometrażowa płyta "Elvis Presley" stała się pierwszą płytą w historii muzyki rockowej, z której dochód przekroczył milion dolarów.

W 1956 roku zagrał w swoim pierwszym hollywoodzkim filmie, Love Me Tender; od tego momentu filmy z jego udziałem (a tym samym ich ścieżki dźwiękowe) ukazywały się co najmniej raz w roku. W 1958 roku Presley został jednak powołany do wojska - i zamiast próbować wykorzystać swoją sławę, by w jakikolwiek sposób od niej uciec, piosenkarz poszedł spełnić swój obowiązek wobec ojczyzny. Gdy Elvis powrócił z wojska w 1960 roku, jego popularność o dziwo nie osłabła, a wręcz przeciwnie - zyskała na sile.

Do końca lat 60-tych Presley namalował około dwóch tuzinów obrazów. Ponadto zrezygnował z działalności koncertowej i coraz bardziej tracił zainteresowanie pracą studyjną - w efekcie większość jego dyskografii w latach 60. zajmują wszelkiego rodzaju ścieżki dźwiękowe do jego filmów, często wypełnione różnymi nieodebranymi wczesnymi nagraniami. W 1964 roku The Beatles, którzy zawsze otwarcie przyznawali się do bycia fanami Elvisa, wkroczyli na światową scenę - nie tylko stali się niezwykle popularni w mniej więcej tym samym tempie co Elvis, ale także pisali własne piosenki i grali na własnych instrumentach, czego Presley nigdy nie robił. Podsumowując, druga połowa lat 60. nie była dla Presleya udana, przynajmniej z twórczego punktu widzenia.

Jednak pod koniec lat 60. zaczęły pojawiać się skromne oznaki poprawy - świeże single, takie jak "Guitar Man" czy "Big Boss Man", były energiczne i mocne, przywracając Elvisa do rockandrollowego brzmienia. Telewizyjny koncert w 1968 roku dał piosenkarzowi szansę na odrodzenie się jako wielki rockandrollowy artysta na oczach wszystkich - Elvis wyszedł na scenę w nieco zmienionym wizerunku, reinkarnując się jako twardy rockman w skórzanej kurtce.

W latach 70-tych Presley stał się aktywnym muzykiem - koncerty odbywały się nieustannie, single i płyty, zarówno studyjne jak i koncertowe, wydawane były kilka razy w roku, Hollywood było skrzyżowane. Niemniej jednak, jego ostatni hit z pierwszej dziesiątki został wydany w 1972 roku. Nie był to jedyny problem, który przytrafił się piosenkarzowi w tym roku - po pięciu latach małżeństwa rozwiódł się ze swoją żoną Priscillą, którą poznali w połowie lat sześćdziesiątych. Po rozwodzie Elvis popadł w ciężką depresję - coraz więcej czasu spędzał w swoim łóżku, na trasie koncertowej prawie nie opuszczał swojego pokoju hotelowego. Przytył i uzależnił się od różnych tabletek.

W końcu sytuacja osiągnęła poziom krytyczny - w jednym z miast koncert musiał zostać po prostu odwołany, ponieważ Elvisa nie można było podnieść z łóżka. Presley dał swój ostatni koncert 26 czerwca 1977 roku w Indianapolis - występ trwał niecałą godzinę. 17 sierpnia 1977 roku został znaleziony w wannie swojej posiadłości Graceland; wielki piosenkarz nie żył. Przyczyny śmierci piosenkarza są do dziś dyskutowane - najbardziej powszechna i przekonująca wersja głosi, że przyczyną śmierci był atak serca.