Dlaczego ZSRR nie budował domów wyższych niż dziewięć pięter: wszystkie powody

Ile radzieckich drapaczy chmur pamiętasz? Dosłownie kilka, a wszystkie zbudowane w dużych miastach dla budynków administracyjnych. Zabudowa mieszkaniowa w ZSRR prawie nigdy nie przekraczała 9 pięter. Ale dlaczego?

OBOZ.UA próbował zrozumieć to pytanie. Okazuje się, że było ku temu kilka powodów. Wszystkie w zasadzie można sprowadzić do jednego - gospodarka planowa była nieefektywna, a jej standardy znacznie ograniczały rozwój, w tym technologie budowlane.

Państwowe standardy i gospodarka

Budownictwo mieszkaniowe w ZSRR, kiedy państwo zadeklarowało cel zapewnienia każdej rodzinie oddzielnego mieszkania, było prowadzone w bardzo szybkim tempie i na bardzo dużym terytorium. Aby zapewnić dotrzymanie terminów, konieczne było budowanie zgodnie ze ścisłymi standardami, a standardy te musiały być wszędzie takie same. Z punktu widzenia prostoty i szybkości budowy, 9 pięter było maksymalną dopuszczalną wysokością budynku. Wyższe budynki musiały być wyposażone w dwie windy - osobową i towarową, a także dodatkowe środki bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Sprawiało to, że budowa była znacznie droższa i dłuższa, co nie było uwzględnione w planach państwa i nie spełniało wymogów oszczędzania zasobów.

Bezpieczeństwo budynku

Mówiąc o bezpieczeństwie przeciwpożarowym. Dziewiąte piętro było najwyższym piętrem, do którego mógł dotrzeć standardowy radziecki wóz strażacki. Wobec braku wewnętrznych systemów wykrywania dymu i gaszenia pożarów sprawiało to, że budowa wyższych budynków była nie tylko niepraktyczna, ale także niebezpieczna. Co więcej, gaz nie mógł być standardowo doprowadzany do wyższych budynków, co zwiększało prawdopodobieństwo eksplozji i utrudniało radzenie sobie z jej skutkami.

Różne warunki budowlane

Ogromne terytorium ZSRR i całkowicie odmienne cechy geograficzne każdego regionu uniemożliwiały budowę wieżowców. W końcu dla każdego rodzaju krajobrazu, gleby i innego poziomu zagrożenia sejsmicznego konieczne jest opracowanie oddzielnego projektu budowlanego. A to dodatkowy czas i pieniądze. Budowniczowie nie mieli na to czasu, bo musieli zrealizować plan i stworzyć obraz dla propagandy. O pieniądzach już chyba nie warto wspominać. Dlatego masowa radziecka zabudowa była typowa i nie przekraczała dziewięciu pięter. A także zamieniła miasta w całym ZSRR w klony bez twarzy.

Wcześniej OBOZ.UA powiedział, dlaczego w Związku Radzieckim nie umieszczono plastikowych okien, chociaż wyprodukowano wszystkie niezbędne materiały dla tej branży.

Subskrybuj kanały OBOZ.UA w Telegramie i Viberze, aby być na bieżąco z najnowszymi wydarzeniami.