Odkryto gigantyczny obiekt krążący wokół martwej gwiazdy, którego nie można zidentyfikować

Astronomowie odkryli supermasywny obiekt WD 0032-317b krążący wokół martwej gwiazdy, który jest albo największym brązowym karłem widzianym wcześniej, albo najmniejszą z gwiazd. Pomimo tej naukowej niepewności, może to pomóc nam zrozumieć, jak działają atmosfery gazowych gigantów.

Naukowcy poinformowali o swoim odkryciu w artykule opublikowanym w czasopiśmie naukowym Nature Astronomy. Znaleziona gwiazda jest znacznie gorętsza niż nasze Słońce.

Odkryty obiekt należy do klasy "super gorących Jowiszów", czyli gigantycznych egzoplanet krążących bardzo blisko masywnych, gorących gwiazd. To właśnie z powodu tej bliskości naukowcy często mają trudności z wykryciem takich obiektów, ponieważ ich słabe światło podczerwone ginie w jasnym blasku gwiazd, wokół których krążą.

Dlatego astronom z Instytutu Weizmanna Naama Hallakun i jej koledzy byli bardzo podekscytowani, widząc tego olbrzyma w pobliżu martwej gwiazdy.

WD 0032-317b jest znacznie masywniejszy niż zwykłe brązowe karły (samoświecące obiekty, które nie są ani planetą, ani gwiazdą), ale jest również zbyt mały, aby być gwiazdą. Niemniej jednak Hallakoon jest przekonany, że obiekt ten może być przydatny do badania atmosfer zwykłych olbrzymich planet krążących w pobliżu dużych, jasnych gwiazd.

WD 0032-317b ma 75-88 razy większą masę niż Jowisz, ale w rozmiarze tylko kilka razy większym niż gigant naszego Układu Słonecznego. Takie wskaźniki, jak zauważają naukowcy, mogą wskazywać, że obiekt, podobnie jak prawdziwe gwiazdy, może być w stanie uruchomić termojądrową fuzję wodoru w jądrze. Astronomowie nazywają takie obiekty nieudanymi gwiazdami lub planetami-wyrostkami.

Gwiazda, w pobliżu której znajduje się WD 0032-317b, to wciąż płonący biały karzeł (gwiazda o niskiej jasności). Zgodnie z hipotezą badaczy, gwiazda zrzuciła swoje zewnętrzne warstwy zaledwie około miliona lat temu.

Ze względu na bliskość martwej gwiazdy, naukowcy byli również w stanie określić jej temperaturę. Ponieważ gigant jest bardzo blisko swojej jasności, biały karzeł stale oświetla jedną stronę, pozostawiając drugą w ciągłej ciemności. Teleskop na podczerwień ujawnił, że oświetlona strona giganta świeci z temperaturą prawie 7 760 stopni Celsjusza, czyli gorętszą niż nasze Słońce, którego temperatura powierzchni osiąga 6000 stopni Celsjusza.

W tym samym czasie temperatura nocnej strony wynosi tylko około 1648 stopni Celsjusza.

Powodem tego jest fakt, że biały karzeł emituje tyle promieniowania do bliskiej strony WD 0032-317b, ile największe i najgorętsze gwiazdy we wszechświecie emitowałyby do gigantycznych planet, takich jak Jowisz.

Ta ogromna różnica temperatur jest bardzo interesująca dla Hallakoona i jego współpracowników, którzy są zainteresowani badaniem, w jaki sposób atmosfera przenosi ciepło. W tym celu zamierzają obserwować, jak gwiazda zbłąkana znika za swoją martwą gwiazdą i zmierzyć widmo światła, które atmosfera będzie emitować i pochłaniać po stronie nocnej i dziennej.

Da im to pewne wskazówki na temat tego, jak działa gorąca atmosfera Jowisza.

Wcześniej OBOZREVATEL informował również o tym, że naukowcom udało się nakręcić film z 17-letniej podróży egzoplanety wokół jej gwiazdy.

Subskrybuj kanały OBOZREVATEL w Telegram i Viber, aby być na bieżąco z najnowszymi wiadomościami.