Ihor Pełych skończyłby 50 lat. Jak wyglądał legendarny prezenter telewizyjny, który zginął 14 lat temu w strasznym wypadku

Małe studio Radia Tarnopol, 1997 rok. "Co umiesz robić?", zapytała dyrektor Oksana Jacynowska nieznanego Ihora Pełych. "Umiem mówić", odpowiedział lakonicznie, mając jedynie doświadczenie jako szewc i trochę pracy w innej stacji radiowej. Jak się później okazało, był mistrzowskim mówcą i stał się legendą telewizji, profesjonalnym dziennikarzem i producentem. Nie potrzebował scenariuszy ani przygotowań! Pełych umiał improwizować...

Prezenter skończyłby w tym roku 50 lat 3 lutego. Niestety, los zrządził inaczej. W wieku 35 lat jego życie przerwał straszny wypadek w Kijowie. W artykule OBOZ.UA postanowiliśmy przypomnieć, jaki był Ihor Pełych na ekranie i jako człowiek.

Młodzieniec o gorącym temperamencie

Ihor urodził się w Tarnopolu i miał dość trudne dzieciństwo. Jego rodzice rozwiedli się, więc chłopiec mieszkał na przemian z matką i ojcem. Po ukończeniu 8 klasy w szkole, studiował, aby zostać mechanikiem obuwia w Tarnopolskiej Wyższej Szkole Zawodowej Usług i Turystyki. "Pamiętam, że jako dziecko dużo czytałem i byłem facetem o zupełnie niematematycznym sposobie myślenia. Miałem kompletny "dobry wieczór" z naukami ścisłymi, a jeśli lekcja nie była związana z literami, zawsze oszukiwałem. Dużo czasu w dzieciństwie spędziłem na ulicy, pomimo wszystkich prób moich rodziców, aby nakłonić mnie do słuchania muzyki", Pełych opisał swoje dzieciństwo w prosty i szczery sposób w wywiadzie dla Organizacja Publiczna "Detector Media".

Pierwsze pieniądze zarobiłem w fabryce butów. W tym samym czasie udało mu się uprawiać zapasy w stylu wolnym i grać na basie w zespole rockowym Nameless. Nawiasem mówiąc, zespół wyszkolił wielu młodych i kreatywnych muzyków, w tym Serhija Nedaszkowskiego (perkusistę zespołu S.K.A.Y.) i Oleha Łomakowskiego (byłego perkusistę zespołu "Hajdamaky", a obecnie broniącego ziem ukraińskich przed rosyjskimi najeźdźcami).

W wywiadzie dla "Wsim.ua" lider zespołu rockowego Zorian Bezkorowajny opowiedział, jak pamięta Pełych: "Swego czasu Bezimienni byli pierwszym zespołem na Ukrainie, który występował z osobliwymi przedstawieniami... Wyobraźcie sobie szok, gdy na ścianie za muzykami został wyemitowany jakiś dziwny film. To, nawiasem mówiąc, był pomysł Ihora. Naprawdę doceniał wszelkiego rodzaju materiały wideo. Jego pasja do wideo w tamtym czasie wpłynęła na to, że Pelikh został dziennikarzem telewizyjnym... Był na tyle dumny, ambitny i kochający siebie, że przyjął od nas pomoc. Ihor osiągnął wszystko w tym życiu na własną rękę".

Bezkorowajny i Pełych byli również połączeni czymś więcej niż muzyką. Obaj spotkali się w 1989 roku i zostali członkami organizacji młodzieżowej SNUM (Związek Niezależnej Młodzieży Ukraińskiej).

"Wklejaliśmy razem ulotki wzywające do ogłoszenia niepodległości Ukrainy. W rezultacie spędziliśmy razem dwa dni w areszcie śledczym w Tarnopolu, gdzie staliśmy się prawdziwymi przyjaciółmi i podobnie myślącymi ludźmi" - Zorian podzielił się swoimi wspomnieniami z Open.ua.

Jak zdobył umysły i serca słuchaczy/widzów

Ihor Pełych rozpoczął swoją karierę w mediach w Tarnopolskim Regionalnym Państwowym Przedsiębiorstwie Radiowym, gdzie przez rok prowadził program młodzieżowy "Jolly Roger". W 1997 r. przeniósł się do stacji FM Radio Ternopil, gdzie otrzymał większą swobodę w sposobie prezentowania informacji (oczywiście wybrał nieformalne, szczere i zrelaksowane raportowanie).

Pod koniec lat 90. Pełych postanowił kontynuować swoją karierę, więc przeniósł się do Kijowa. W latach 1998-1999 studiował w Instytucie Dziennikarstwa na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki, gdzie doskonalił swoje umiejętności w zakresie wystąpień publicznych.

Zaraz po ukończeniu studiów pracował jako spiker w "Radio Capital". Dwa lata później został prezenterem telewizyjnym w kanale 1+1 TV, gdzie prowadził interaktywny program Nie każdy jest w domu (został obsadzony dzięki swojej przyszłej żonie, Ołeksandrze Łozynskiej, którą poznał online). Podczas gdy młodsze pokolenie raczej nie widziało tych odcinków, starsze pokolenie nigdy ich nie zapomni. Pełych często żartował i mówił szybko, ale to właśnie sprawiło, że był tak popularny.

Jak zwykle gośćmi programu byli młodzi ukraińscy artyści, w tym wokaliści Kuźma Skriabin, Światosław Wakarczuk i TNMK. Nieskromnie można dodać, że format i prezentacja programu pomogły tym i innym gwiazdom zwiększyć swoją rozpoznawalność. W czym tkwi sekret? Niekonwencjonalna, przyjazna komunikacja Igora z gośćmi programu, tak jakby w pobliżu nie było kamer.

Kiedy program został odwołany, prezenter telewizyjny nie był zbyt zmartwiony i wraz ze swoją teściową wpadł na ciekawy pomysł na kolejny program, "Galopem przez Europę" (na ICTV). W skrócie, Ihor miał łapać ludzi na ulicach i szukać tych, którzy mieli paszport (na początku XXI wieku nie każdy Ukrainiec miał taką "książeczkę"). Sposób, w jaki gospodarz zatrzymywał przechodniów, zasługuje na własny film! Szczęśliwcy mieli okazję wyjechać na siedmiodniowe wakacje do jednego ze światowych kurortów z ukochaną osobą lub z nieznajomym. Przed podróżą musieli jednak wykonać kilka zadań.

Nowy projekt trwał cztery sezony. W tym czasie Ihorowi udało się zdobyć serca dużej grupy fanów. Przełamał stereotypy dotyczące filmowania kamerą i odpowiednio dodał utwory ukraińskich muzyków do opowiadanych historii. Ponadto udało mu się skłonić do rozmowy nawet najbardziej skromnych nieznajomych. Skąd wzięła się ta umiejętność?

"Jeśli chodzi o telewizję, zaczęliśmy to robić, kiedy byliśmy dziećmi, w Tarnopolu. Podłączaliśmy przewód mikrofonowy i zepsuty obiektyw kamery do starego plecaka i imitowaliśmy zdjęcia reporterskie. Podchodzili do ludzi na ulicy, wyb ieralinajbardziej znane osobistości i zadawali im różnego rodzaju prowokacyjne pytania, krztusząc się przy tym ze śmiechu. Potem uciekali, dużo się śmiali i znów ruszali na łowy" - powiedział muzyk, kompozytor i prezenter telewizyjny Andrij "Niczława" Pidłużny, który "spotkał" Ihora w szpitalu.

Dodał: "Ihor był taki sam przed kamerą i w prawdziwym życiu - absolutnie otwarty, szczery, wesoły... Był taką słoneczną osobą! Ihor był także patriotą przez duże "P". Był jednym z pierwszych, którzy trafili na milicję za wywieszenie żółto-niebieskiej flagi zamiast czerwonej! Ihor był jednym ze studentów, którzy rozpoczęli strajk głodowy i stał na czele pomarańczowej rewolucji".

Pełych zamknął projekt podróżniczy z własnej inicjatywy. Powodem było to, że miał inną wizję pomarańczowej rewolucji niż kanał. Ponieważ widzowie czekali na kontynuację, on i Fozzy (członek zespołu TNMK; prawdziwe nazwisko: Ołeksandr Sydorenko) uruchomili kolejny udany program "Na głowie" (2004-2007) i stworzyli studio "Horns and Hooves Production".

Prezenterzy zaprzyjaźnili się nie tylko na planie, ale także w prawdziwym życiu. Świadczą o tym słowa piosenki "Fidel" zespołu TNMK, nagranej w 2015 roku: "Fidel wciąż żyje - jestem dzieckiem, wciąż jestem dzieckiem". Tymi słowami Fozzy sugeruje, że Pełych może pozostać na zawsze żywy w sercach i wspomnieniach ludzi, którzy go znali i kochali. W 2019 roku artysta wydał kolejny utwór na cześć swojego przyjaciela - "Zioma, ne chudi". 3 lutego 2023 roku, w dniu urodzin Ihora, Fozzy opublikował archiwalne zdjęcie Pelikha siedzącego na łóżku w swoim pokoju, a obok niego Ołeksandra Położyńskiego, byłego lidera zespołu Tartak. "Co tam, Ihor? Wszystkiego najlepszego" - napisał autor.

Fozzy nie zapomina o rodzinie swojego przyjaciela. W grudniu 2023 roku zachwycił swoich fanów nową piosenką "Find Me". W teledysku występuje syn Ihora Pełycha, Iwan. Nawiasem mówiąc, 21-latek broni Ukrainy przed rosyjskimi najeźdźcami (latającymi dronami) od początku wojny na pełną skalę.

Ołeksandr Położyński, który opuścił zespół Tartak i wstąpił do Sił Zbrojnych Ukrainy (wspomnianych powyżej), udzielił wyczerpującej odpowiedzi na temat profesjonalizmu Ihora: "W pewnym trudnym okresie, kiedy Ihor był bezrobotny, skarżył mi się na nieuczciwych producentów telewizyjnych, którym oferował swoje projekty: słuchali jego pomysłów, brali projekty, które napisał, a następnie próbowali je wdrożyć bez niego. I żaden z tych projektów nie odniósł sukcesu. Ponieważ ci producenci nie rozumieli jednej rzeczy: tylko Pełych mógł sprawić, że projekt Pełycha odniesie sukces".

Na ekranie gospodarz często wyglądał niepoważnie, ale to błędne przekonanie. W rzeczywistości zawsze analizował, który format będzie interesujący dla widzów. Wypełniał też wątki radosnymi emocjami (tak potrzebnymi w burzliwych latach dziewięćdziesiątych). Pełych ustalał budżet programów, szukał sponsorów i kanałów, z którymi współpracował. Jak sobie z tym wszystkim radził? Człowiek orkiestra?

"Bardzo ważne jest, aby nie bać się delegować pewnych uprawnień zespołowi, poszczególnym osobom. Trzeba dać im możliwość poczucia, że są za to odpowiedzialni, że muszą sobie z tym poradzić, że są ważni. Każdy producent potrzebuje "przeczucia", niezależnie od tego, czy jest to producent telewizyjny, czy show-biznesowy" - powiedział Pełych.

Miał też na myśli większe projekty (na przykład nakręcenie filmu). Nie zdążył jednak przekuć tych marzeń w rzeczywistość... Ihor zginął tragicznie 8 maja 2009 roku w wypadku samochodowym w Kijowie. Był pasażerem Volkswagena Passata. Samochód został uderzony przez Hondę, a Pełych zmarł na miejscu w wyniku obrażeń odniesionych w kolizji. Przeżyła jego żona, Ołeksandra Łozyńska, oraz trójka dzieci - syn Iwan oraz córki Sołomija i Ustyna.

Wcześniej OBOZ.UA pisał o losie dzieci i żony Ihora Pełycha, który zginął w wypadku samochodowym 14 lat temu.

Tylko zweryfikowane informacje są dostępne na naszym kanale Telegram OBOZ.UA i Viber. Nie daj się nabrać na podróbki!