Johnny Depp

Johnny Depp urodził się 9 czerwca 1963 roku w małym amerykańskim miasteczku Owensboro w stanie Kentucky, w rodzinie inżyniera i kelnerki. Gdy Johnny miał 7 lat, jego rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie jego ojciec otrzymał propozycję awansu w nadmorskiej miejscowości.

Na pozór rodzina wydawała się dobrze sytuowana, ale w rzeczywistości sprawy wyglądały tak: ojciec ciągle pił, bił matkę, beształ dzieci. Jego starszego brata Danny'ego ratowały książki; uwielbiał Kerouaca, poezję beatników i muzykę Vana Morrisona. Johnny znalazł inne rozwiązanie: starał się jak najmniej przebywać w domu. Noce na Florydzie są ciepłe - można spać na zewnątrz. Johnny wykopał na swoim podwórku jaskinię i chował się w niej, wyobrażając sobie, że to jego królestwo, przerażony, że zostanie pogrzebany. Jeszcze kilka lat temu stawiał sobie innego rodzaju wyzwania, jak na przykład przejście po gzymsie ósmego piętra. Zostałby wielkim wojownikiem, nie, wielkim poetą, muzykiem czy pisarzem.

Johnny miał dziesięć lat, gdy po raz pierwszy poszedł na kazanie wygłoszone przez wujka kaznodzieję. "Byłem zszokowany" - wspomina. - Jego wuj wykrzyknął: "Nawróćcie się, ratujcie swoje dusze!", a dorośli płakali jak dzieci". Od tamtej pory Johnny często wyobrażał sobie, że wychodzi przed tłum i prowadzi. Dokąd, tego nie wiedział.

Ciągłe przeprowadzki, zmiany domów, które zaczęły się w tym czasie, a także śmierć dziadka, z którym spędził dzieciństwo, odcisnęły negatywne piętno na psychice dziecka, a chłopiec chodził do szkoły bez najmniejszego zainteresowania i nigdy nie miał pogodnego usposobienia. Od 12 roku życia zaczął palić i pić, a w wieku 13 lat stracił dziewictwo. Sytuację skomplikował rozwód rodziców: Depp, który miał wtedy 15 lat, zaczął zażywać narkotyki i szybko rzucił szkołę. Nienawidził szkoły, uważając ją za zamach na wolność osobistą. W tym czasie Johnny porzucił już swoich rodziców i żył własnym życiem. "To zupełnie normalne - zapewnia mnie. - Jeśli szkoła jest nudna, a w domu nie ma nic do roboty, zaczynasz eksperymentować". Johnny szybko znalazł sobie kolejne hobby - poważnie zainteresował się muzyką. Gdy Johnny miał 12 lat, matka kupiła mu gitarę elektryczną za 25 dolarów, a Depp, sam opanowawszy grę na tym instrumencie, nigdy się z nią nie rozstawał.

Młodość i muzyka

Opuszczając dom, 16-letni "eksperymentator" zaczął mieszkać w samochodzie kolegi, zarabiając na jedzenie, robotnika na budowie, a cały swój wolny czas oddawał muzyce rockowej.

Zaczął grać w jednym z amatorskich zespołów. Występując w lokalnych barach i klubach, młodzi rockmani zaczęli zarabiać pierwsze tantiemy, a Johnny zaczął nawet poważnie myśleć o kontynuowaniu kariery muzycznej. Ale sprawy miały się kiepsko, chłopaki musieli zarabiać na życie, grając na księżycu tu i tam, a zespół w końcu wcale nie był zbyt popularny. W ciągu 4 lat zagrał w 14 "garażowych zespołach", które zazwyczaj szybko się rozpadały.

W wieku 20 lat miał szczęście zostać gitarzystą w półprofesjonalnym zespole o nazwie "The Kids", który wkrótce zdobył sławę na Florydzie jako lokalny Sex Pistols. To właśnie wtedy Johnny po raz pierwszy dość wyraźnie poznał, na czym polega sukces. To właśnie ten zespół i zauważył słynnego muzyka i łobuza Iggy'ego Popa, z którym później Depp musiał się porozumieć na gruncie kina. Ta grupa i "rozgrzewała" publiczność przed koncertami Iggy'ego. Johnny kocha muzykę i, jeśli to możliwe, nie przegapić chwilę, aby grać na gitarze. Na przykład na prośbę swoich przyjaciół z zespołu "Oasis" zagrał solo na gitarze w ich utworze "Fade In-Out", a w 1991 roku na prośbę wokalisty Toma Petty'ego wystąpił w teledysku do piosenki "Into the Great Wide Open". W wolnym czasie Johnny okazjonalnie grał z zespołem Rock City Angels, mając nadzieję na zrobienie kariery muzycznej.

Obecnie Depp jest członkiem zespołu R Band, gdzie dołączyli do niego Gibby Gaines, gitarzysta Bill Carter, były muzyk Sex Pistols Steve Jones, Flea z Red Hot Chilly Peppers oraz Sal Yenko. Kariera muzyczna Johnny'ego nigdy tak naprawdę nie nabrała rozpędu.

W 20 roku Depp poślubił Laurie Allison, siostrę jednego z muzyków "The Kids". Gra w zespole nie przynosiła pieniędzy. Johnny czasem handlował długopisami przez telefon, by zarobić kilka funtów na lunch, a czasem kopał rowy lub dostarczał pizze. Po dwóch latach Laurie nie mogła znieść takiego życia i rozwiodła się z Johnnym. Pozostali przyjaciółmi, to ona przedstawiła Johnny'ego (który w tym czasie pracował jako robotnik budowlany) z jego nowym kochankiem Nicolasem Cage'em. Cage miał już na koncie kilka ról filmowych. Cage i Depp natychmiast znaleźli wspólny język, a Cage zasugerował Johnny'emu "na wszelki wypadek", żeby wpadł do swojego agenta. W ten sposób Johnny rozpoczął zupełnie inną karierę - karierę filmową.

Kariera

Wygląd Deppa, jego wygląd i zachowanie zrobiły wrażenie na agencie, a ten natychmiast wysłał go na przesłuchanie do filmu, który stał się kamieniem milowym w gatunku horroru. W efekcie przyszły symbol seksu wylądował swoją pierwszą małą rolę w "Koszmarze z ulicy Wiązów" Wace'a Cravena. Johnny przyszedł spodziewając się, w najlepszym wypadku, cameo, a niespodziewanie otrzymał jedną z głównych ról. Czy powiedzielibyście, że miał szczęście? Reżyser Wes Craven, który wybrał nieznanego chłopca bez doświadczenia aktorskiego do jednej z głównych ról, uważa, że to nie Johnny miał szczęście, ale on sam. "W przeciwieństwie do ładnych chłopców, którzy przysyłali mi agentów, Johnny był prawdziwy - wspominał później Craven. - Miał patynę czasu, swoich czasów - lat 80. Palił bezustannie, jego palce były żółte od nikotyny. Można było wyczuć w tym młodym człowieku starą duszę. Postanowiłem przetestować swój wybór na mojej nastoletniej córce i jej koleżankach. Ze wszystkich próbek dziewczyny wybrały "bratnią duszę Jasia". Wykrzyczały, że ma "to coś" - i to w ogromnych dawkach!"Do tej pory Johnny nigdy nie stanął przed kamerą. Jednak pierwszego dnia filmowania był tak spokojny i zrelaksowany, wypowiadał swoje kwestie tak naturalnie, tak wyraźnie wczuł się w swoją rolę, że Craven pomyślał, że agent, który ostrzegał go przed brakiem doświadczenia chłopaka, pomylił go z kimś innym.

"Koszmar z ulicy Wiązów" odniósł ogromny sukces kasowy, a Johnny został zauważony. On, niedoświadczony, natychmiast zgodził się wystąpić w filmie "Private Resort", w którym po raz pierwszy musiał pojawić się przed kamerą nago. Potem został wezwany do telewizji i zaczął występować gościnnie, bo dobrze mu za to płacono, a Johnny wciąż marzył o zgromadzeniu wystarczającego kapitału, by wyprodukować własny album muzyczny. Ale swoje pierwsze aktorskie honoraria Depp wydał na bardzo potrzebne wówczas lekcje aktorstwa, po których udało mu się dostać małą rolę w nagrodzonym Oscarem dramacie Olivera Stone'a "Pluton". Johnny chętnie przyjął ofertę Stone'a, schlebiając sobie możliwością wyjazdu na trzy miesiące na Filipiny i pracy ze znanymi aktorami. A po powrocie dowiedział się, że agent znalazł mu pracę w telewizji w serialu młodzieżowym "Jump Street, 21" / 21 Jump Street / w roli jednego z detektywów, pracujących pod przykrywką w szkołach i zwalczających przestępczość wśród młodzieży. Aktor uważał się jednak za osobę ponad udział w produkcjach telewizyjnych i początkowo odmówił pracy nad projektem, a przez kilka lat nie podpisał kontraktu. Rolę przyjął ktoś inny, ale najwyraźniej nie odpowiadał on szefom studia i po jakimś czasie zwrócili się oni jeszcze z propozycją ponownie do Deppa, oferując mu 45 tysięcy dolarów za odcinek. Depp długo się wahał. Tym razem agentom Johnny'ego udało się przekonać go do zgody, uzasadniając, że serial raczej nie potrwa dłużej niż rok, a potem będzie można wrócić do dużego filmu. Depp dowiedział się, że jego partnerem w serialu będzie jego ulubiony aktor Frederick Forrest. Jednak postać Forresta została wyjęta z fabuły po kilku odcinkach. Serial okazał się hitem, a Depp - ulubieńcem publiczności, co skutkowało tym, że jego powrót na duży ekran musiał odłożyć na trzy lata. Czego to Johnny nie zrobił, żeby odejść z serialu! Beształ scenarzystę i reżysera, zażywał narkotyki. Raz spalił ubranie znienawidzonej postaci, która mu się nie podobała. Kiedyś uderzył producenta w twarz. Wszystko uchodziło mu na sucho: widzowie przysyłali mu 10 tysięcy listów z zachwytami miesięcznie. Najbardziej wkurzały go listy pań, w których pojawiały się ich majtki lub włosy łonowe. Mimo sukcesu, Johnny był zdegustowany ideą bycia idolem młodzieży.

W 1990 roku, podczas przerwy między sezonami, rzucił kolejną sztuczkę - zagrał główną rolę w filmie "Beksa" / Beksa / skandalicznego reżysera Johna Watersa, modli się o wszystkie ludzkie przywary. Depp zagrał parodię swojej telewizyjnej roli jako swaggeringly przystojny, kochający kobiety lider nieokiełznanego rockabilly, który konfrontuje się z wygładzonymi chłopcami ze szlacheckich rodzin. Podpisując z nim kontrakt, reżyser powiedział, że Johnny zabije tym filmem swój wizerunek. Johnny powiedział, że taki był zamiar. Ale nawet satyryczna rola nie zmniejszyła popularności Johnny'ego wśród młodzieży. Po "Crybaby" Johnny zaczął być poważnie oblegany przez fanki. Przystojniak starał się trzymać siebie i nie psuć wizerunku. A kiedy po kolejnym skandalu postanowiono zastąpić go w serialu innym aktorem w studiu przetoczyła się tak potężna zapora protestów, że producenci z ciężkim sercem zostali zmuszeni do powrotu "tego policzka". Do tego czasu ukazał się już Edward Nożycoręki Tima Burtona. Pomimo nadszarpniętej reputacji w Hollywood, Burton zakochał się w mrocznym uroku Johnny'ego. Burton obsadził Johnny'ego w kolejnych trzech swoich filmach, a także zaprosił go do podkładania głosu w filmie animowanym. Na planie "Edwarda Nożycorękiego" aktor nawiązał romans z partnerką z filmu Winoną Ryder, który trwał około trzech lat i zakończył się głośnym rozstaniem - Depp musiał nawet poprawić swój tatuaż "Winona Forever" na "Wino Forever". Swoją drogą, na ciele Johnny'ego znajduje się aż 13 różnych tatuaży.

Jego późniejsza kariera filmowa pokazała upartą niechęć aktora do grania w standardowych rolach i zamiłowanie do szukania oryginalnego materiału. Mimo częstych skandali i problemów w życiu osobistym, kariera filmowa Johnny'ego kształtowała się coraz pomyślniej - role w "Co gryzie Gilberta Grape'a?" i "Arizona Dream" / Arizona Dream /, zostały dobrze przyjęte przez krytyków.

Wydany w 1995 roku romantyczny film "Don Juan DeMarco", w którym Depp stanowił świetne ekranowe trio z Marlonem Brando i Faye Dunaway, nie cieszył się zbytnią popularnością wśród widzów, natomiast "Trup" Jima Jarmuscha został uznany za jeden z największych hitów ostatnich 20 lat, ustanawiając Deppa jednym z najbardziej utalentowanych młodych aktorów. Dzięki głównej roli w filmie "Donnie Brasco" Mike'a Newella, w którym wystąpił Al Pacino, Depp jest powszechnie uważany za "najlepszego aktora" swojego pokolenia.

Depp próbuje swoich sił nie tylko jako aktor pierwszoplanowy, ale także jako scenarzysta - wraz ze swoim bratem Dannym Deppem napisał scenariusz do filmu The Brave, opartego na książce Gregory'ego MacDonalda. Scenariusz ten otrzymał jednak w większości negatywne recenzje.

Koniec lat 90-tych to dla Johnny'ego seria niezwykłych, niepodobnych do siebie ról: Zachwycił wszystkich swoją szaloną reinkarnacją u boku Benicio Del Torro w kwasowo-halucynogennym filmie Terry'ego Gilliama Fear And Loathing In Las Vegas, następnie przeistoczył się w mrocznego księgarza poszukującego Szatana w mistycznym thrillerze Romana Polańskiego pt.The Ninth Gate, po czym w 1999 roku ukazał się flick science-fiction The Astronaut's Wife, w najlepszym razie rozczarowujący.

Nastąpił ciąg obrazów, w których Johnny znakomicie odegrał swoje role. Najbardziej udana rola w ostatnim czasie z udziałem Johnny'ego - to kapitan Jack Sparrow w przygodowym, można nawet powiedzieć fantastycznym filmie "Piraci z Karaibów". Tak jak pierwszy film, tak i jego sequel odniósł ogromny sukces kasowy. Za rolę kapitana Jacka, Johnny został po raz pierwszy nominowany do Oscara w 2004 roku. Cała publiczność, uwielbiająca Johnny'ego Deppa, wstrzymała oddech, czekając na jego wygraną. Ala!!! Złota statuetka powędrowała do aktora Seana Penna, z którym Johnny utrzymuje przyjacielskie i partnerskie stosunki. Mają wspólną restaurację Man Ray w Paryżu. Johnny jest świetnym aktorem, nie raz zdobędzie "złotego idola"!

Johnny ostatnio lubi grać piratów i czekoladowych potentatów w filmach dla dzieci. Ale wciąż interesują go role niezwykłych osobowości: wydany w 2006 roku film historyczny o niesławnym poecie Johnie Wilmocie "The Libertine" miał problemy w amerykańskim box office, ale został entuzjastycznie przyjęty i obsypany nagrodami w Europie.

Johnny Depp nadal aktywnie kręci, napływ propozycji udziału w różnych projektach nie ustaje ani na chwilę. Johnny, po ponad 20 latach kariery, wciąż jest bardzo poszukiwany. Jest po prostu rozdarty. Sukces w karierze? Mimo ogromnych honorariów, które teraz otrzymuje, Depp uważa, że do filmów trafił przez pomyłkę. Na pytanie, jak zostać sławnym aktorem, Johnny odpowiada, że wymaga to życiowego doświadczenia. "Nie, nie zachęcam wszystkich do ćpania. A ucieczka z domu nie jest najlepszym rozwiązaniem problemów. Ale zanim coś zagrasz, musisz sam tego doświadczyć". Kamera od razu widzi, jaką jesteś osobą. Możesz oszukać producentów, reżysera, ale nigdy kamery!

W 1995 roku magazyn "Empire" uznał Deppa za jednego ze 100 najseksowniejszych aktorów filmowych. W 1996 roku uznany przez magazyn "People" za jednego z 50 najpiękniejszych ludzi świata. Ten tytuł zdobędzie jeszcze nie raz. Johnny stał się jednym z najbardziej szanowanych aktorów w Hollywood.

Miłość i rodzina

Jeszcze pięć lat temu miał wiele problemów. Były to m.in. chroniczna bezsenność, lęk przed tłumem, palenie papierosów jeden po drugim oraz nieugięta wrogość wobec wszelkich autorytetów, która kosztowała go trzy, choć niewielkie, wyroki więzienia: poważna bójka z policjantem w Los Angeles, poważna bójka z hotelarzem w Vancouver oraz przekroczenie prędkości w Arizonie. W 1994 roku aresztowanie za zdemolowanie pokoju hotelowego w Nowym Jorku, w styczniu 1999 roku aresztowanie za bójkę z dziennikarzami przed restauracją w Londynie. Choć wtedy chronił przed enkawudzistami paparazzi swoją wspólną żonę Vanessę Paradis.

Co więcej, częste zmiany nie są nawet nastrojami, są niemal osobiste: "Czasami budzę się nie tą osobą, z którą poszedłem do łóżka. Nic dziwnego, że trudno się ze mną dogadać".

Na temat życia osobistego Depp woli się nie rozpowiadać. To zrozumiałe, biorąc pod uwagę jego brak towarzystwa, a także głośne romanse z Sherilyn Fenn, Jennifer Grey, Samanthą Janus, Winoną Ryder, Kate Moss. Z Winoną przez cztery lata poruszali się wte i wewte, teraz ona zniknęła z jego życia, a tatuaż na jego ramieniu, Winona Forever, zamienił się w jakąś niejasną ligaturę, Winona Forever. Zawsze pragnął wolności.

Po rozstaniu w 1998 roku z modelką Kate Moss, z którą romans trwał około 4 lat, Johnny wkrótce poznał na jednej z imprez towarzyskich młodą francuską piosenkarkę i aktorkę Vanessę Paradis i został przez nią zdobyty raz na zawsze. Zakochani przenieśli się do Francji, by tam rozpocząć nowe życie. W St Tropez Johnny kupił ogromne ranczo dla rodziny. "Zawsze chciałem mieć przestrzeń wokół siebie, móc jeździć konno lub ścigać się na motorze i nie musieć myśleć o prędkości lub o tym, że w każdej sekundzie ktoś może pojawić się przed tobą i coś powiedzieć" - powiedział kiedyś Johnny. Johnny ma również mieszkanie w Paryżu w pobliżu Montmartre.

Vanessa uzależniła Johnny'ego od hamburgerów, czego wcześniej nie mógł znieść. Miłość to wielka siła!

W maju 1999 roku Johnny i Vanessa mieli córkę Lilly Rose Melody Depp. A 9 kwietnia 2002 roku Vanessa urodziła Johnny'emu syna Jacka. Johnny wydaje się być bardzo szczęśliwy. Uwielbia swoje dzieci. Cały swój wolny czas od kręcenia filmów spędza z dziećmi, zabiera je do Disneylandu, gra w gry komputerowe, spaceruje. Gdy Lily i Jack byli mali, nawet zmieniał im pieluszki. Johnny może mówić o dzieciach bez końca, opowiadać o ich osiągnięciach w poznawaniu świata, choć w młodości bał się, a nawet nienawidził dzieci. Jest jak latawiec, zapoluje na każdego paparazzi, który choćby zbliży się do jego maluchów. Johnny strzeże świata, w którym żyją jego najdroższe osoby - Vanessa, Lily, Jack - i nie wpuści do niego nikogo innego.